1. Nazwa leku i postać

Nazwa: Deprexetin

Postać farmaceutyczna: kapsułki twarde

Dostępne warianty opakowań:

• Deprexetin kapsułki twarde 20 mg – 30 kapsułek

Uwaga: wygląd opakowania i szczegóły mogą różnić się w zależności od producenta/serii.

2. Substancja czynna

Substancja czynna: prosimy sprawdzić na opakowaniu i w ulotce producenta (ChPL). Nazwa handlowa „Deprexetin” bywa stosowana dla produktów zawierających selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), najczęściej paroksetynę 20 mg na kapsułkę. Potwierdź to na etykiecie Twojego opakowania.

Jeśli Twoje opakowanie zawiera inną substancję czynną, informacje w niniejszym materiale mogą nie mieć zastosowania.

3. Wskazania do stosowania

Poniższe wskazania dotyczą produktów zawierających paroksetynę (SSRI) – należy potwierdzić substancję czynną na opakowaniu:

• Epizody ciężkiej depresji
• Zaburzenie obsesyjno‑kompulsyjne (OCD)
• Zaburzenie lękowe z napadami paniki (z agorafobią lub bez)
• Fobia społeczna (zaburzenie lęku społecznego)
• Uogólnione zaburzenie lękowe (GAD)
• Zespół stresu pourazowego (PTSD)

O zastosowaniu i czasie leczenia zawsze decyduje lekarz.

4. Dawkowanie i sposób podawania

Poniższe informacje mają charakter ogólny dla paroksetyny 20 mg. Zawsze stosuj dawki zalecone przez lekarza zapisane na recepcie.

• Jak przyjmować: zwykle raz na dobę, najlepiej rano, z posiłkiem. Kapsułki połykać w całości, popijając wodą. Nie kruszyć i nie otwierać kapsułek, chyba że lekarz zaleci inaczej.
• Typowe dawki początkowe u dorosłych: 20 mg na dobę (depresja, fobia społeczna, GAD, PTSD, OCD). W niektórych zaburzeniach lękowych lekarz może rozpoczynać od mniejszej dawki i stopniowo ją zwiększać.
• Modyfikacje dawki: lekarz może zwiększać dawkę co 1–2 tygodnie, zależnie od odpowiedzi i tolerancji. Maksymalne dawki różnią się między wskazaniami.
• Osoby starsze, choroby wątroby/nerek: zwykle konieczne są mniejsze dawki. Decyduje lekarz.
• Czas leczenia: pierwsze efekty pojawiają się zwykle po 2–4 tygodniach. Po ustąpieniu objawów leczenie często kontynuuje się przez kilka miesięcy, aby zmniejszyć ryzyko nawrotu.
• Przerwanie leczenia: nie odstawiaj nagle. Dawki zmniejsza się stopniowo, aby ograniczyć objawy odstawienne (np. zawroty głowy, parestezje, niepokój, bezsenność, „szumy elektryczne” w głowie).
• Pominięcie dawki: przyjmij tak szybko, jak pamiętasz, chyba że zbliża się pora następnej dawki. Nie stosuj dawki podwójnej.
• Przedawkowanie: w razie przyjęcia zbyt dużej dawki skontaktuj się niezwłocznie z lekarzem lub pogotowiem (112/999).

5. Działania niepożądane

Nie każdy pacjent ich doświadcza. W razie niepokojących objawów skontaktuj się z lekarzem.

Częste/umiarkowane

• Nudności, biegunka lub zaparcia, ból brzucha
• Ból głowy, zawroty głowy, senność lub bezsenność, uczucie zmęczenia
• Suche usta, nadmierna potliwość, drżenie
• Zmiany apetytu, możliwy przyrost masy ciała
• Zmniejszenie libido, trudności z osiągnięciem orgazmu; u mężczyzn opóźnienie wytrysku

Poważne – wymagają pilnego kontaktu z lekarzem

• Myśli samobójcze lub pogorszenie nastroju (szczególnie na początku leczenia oraz u osób poniżej 25 lat)
• Objawy zespołu serotoninowego: gorączka, sztywność mięśni, pobudzenie, pocenie się, szybkie tętno, biegunka
• Objawy hiponatremii (niskie stężenie sodu): ból głowy, splątanie, senność, drgawki – częściej u osób starszych, przy jednoczesnym stosowaniu leków moczopędnych
• Nieprawidłowe krwawienia (wybroczyny, krwawienia z nosa, krwawienia z przewodu pokarmowego)
• Reakcje alergiczne: wysypka, pokrzywka, obrzęk twarzy/języka, trudności w oddychaniu
• Napady drgawkowe, objawy manii/hipomanii (u osób z chorobą afektywną dwubiegunową)
• Ostry atak jaskry z zamkniętym kątem (ból i zaczerwienienie oka, zaburzenia widzenia)

Rzadko opisywano utrzymujące się po odstawieniu zaburzenia seksualne. Jeśli wystąpią, zgłoś to lekarzowi.

6. Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość (uczulenie) na paroksetynę lub którykolwiek składnik leku
• Równoczesne stosowanie inhibitorów MAO (i w ciągu 14 dni od ich odstawienia); należy zachować co najmniej 7 dni przerwy po paroksetynie przed rozpoczęciem MAOI
• Równoczesne stosowanie z tiorydazyną lub pimozydem
• Dzieci i młodzież poniżej 18 lat – co do zasady nie zaleca się stosowania, chyba że lekarz zadecyduje inaczej

Ciąża i karmienie piersią: paroksetyny nie zaleca się w ciąży, zwłaszcza w I trymestrze, chyba że lekarz uzna, że korzyści przewyższają ryzyko. W okresie karmienia piersią – decyzję podejmuje lekarz.

7. Interakcje z innymi lekami

Poinformuj lekarza o wszystkich stosowanych lekach, suplementach i ziołach.

• Inhibitory MAO, linezolid, błękit metylenowy – ryzyko zespołu serotoninowego (przeciwwskazane)
• Inne leki serotoninergiczne: inne SSRI/SNRI, tramadol, tryptany, lit, tryptofan, dziurawiec – ryzyko zespołu serotoninowego
• Tiorydazyna, pimozyd – przeciwwskazane ze względu na ryzyko ciężkich zaburzeń rytmu
• Tamoksyfen – paroksetyna może zmniejszać jego skuteczność (hamowanie CYP2D6)
• Leki przeciwzakrzepowe i przeciwpłytkowe (np. warfaryna, NOAC, ASA) oraz NLPZ – zwiększone ryzyko krwawień
• Leki metabolizowane przez CYP2D6 (paroksetyna jest silnym inhibitorem): niektóre TLPD, neuroleptyki, metoprolol, flekainid, propafenon – możliwe zwiększenie stężeń
• Diuretyki – wzrost ryzyka hiponatremii
• Alkohol – może nasilać działania niepożądane; zalecana ostrożność lub unikanie

8. Uwagi dla pacjenta

• Początek działania: poprawa zwykle po 2–4 tygodniach. Nie przerywaj samodzielnie, nawet jeśli poczujesz poprawę.
• Bezpieczeństwo psychiczne: na starcie terapii możliwe wahania nastroju i lęk; w razie pojawienia się myśli samobójczych natychmiast skontaktuj się z lekarzem.
• Prowadzenie pojazdów/obsługa maszyn: dopóki nie wiesz, jak lek na Ciebie działa, zachowaj ostrożność (możliwe zawroty, senność).
• Ciąża, karmienie, planowanie rodziny: skonsultuj się z lekarzem; nie odstawiaj leku nagle bez porozumienia z prowadzącym.
• Jaskra z zamkniętym kątem: jeśli masz predyspozycje lub nagły ból oka i pogorszenie widzenia – pilnie do lekarza.
• Cukrzyca: SSRI mogą wpływać na glikemię; kontroluj cukier i zgłoś zmiany lekarzowi.
• Przechowywanie: w temperaturze poniżej 25°C, w oryginalnym opakowaniu, z dala od wilgoci i światła; poza zasięgiem dzieci.
• Nie udostępniaj leku innym osobom.

9. Ostrzeżenie edukacyjne

Ten materiał ma charakter edukacyjny i nie zastępuje konsultacji medycznej ani oryginalnej ulotki dołączonej do opakowania. Informacje odnoszą się do najczęściej spotykanej formulacji Deprexetin zawierającej paroksetynę 20 mg. Bezwarunkowo sprawdź substancję czynną i dawkę na etykiecie Twojego opakowania. W razie wątpliwości co do wskazań, dawkowania, interakcji lub bezpieczeństwa stosowania – skontaktuj się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem lub zmianą terapii.