Idacio – roztwór do wstrzykiwań (adalimumab). Edukacyjna ulotka dla pacjenta
Niniejsza treść ma charakter informacyjny i nie zastępuje porady lekarza lub farmaceuty.
1. Nazwa leku i postać
Idacio – roztwór do wstrzykiwań do stosowania podskórnego.
Warianty opakowań
- Idacio roztwór do wstrzykiwań (40 mg/0,8 ml) – 1 fiolka 0,8 ml + 1 strzykawka + 1 igła + 1 nasadka + 2 gaziki.
2. Substancja czynna
Adalimumab – przeciwciało monoklonalne blokujące czynnik martwicy nowotworów alfa (TNF‑α). Hamując nadmierną odpowiedź zapalną, pomaga łagodzić objawy chorób o podłożu autoimmunologicznym.
3. Wskazania do stosowania
Idacio może być przepisywany osobom dorosłym (oraz w części wskazań dzieciom) w leczeniu m.in.:
- reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS),
- łuszczycowego zapalenia stawów (ŁZS),
- zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa i osiowej spondyloartropatii,
- łuszczycy plackowatej,
- ropienia mnogiego (hidradenitis suppurativa),
- choroby Leśniowskiego–Crohna,
- wrzodziejącego zapalenia jelita grubego,
- nieinfekcyjnego zapalenia błony naczyniowej oka (zapalenia błony naczyniowej).
Zakres wskazań i dawkowanie u dzieci są zależne od wieku i masy ciała – decyduje lekarz prowadzący.
4. Dawkowanie i sposób podawania
Lek podaje się podskórnie (s.c.), zwykle w okolicę brzucha lub uda. Dawkę i schemat ustala lekarz. Poniżej przykładowe schematy stosowane u dorosłych:
- RZS, ŁZS, osiowa spondyloartropatia: zazwyczaj 40 mg co 2 tygodnie.
- Łuszczyca plackowata: dawka nasycająca 80 mg, następnie 40 mg co 2 tygodnie.
- Ropnie mnogie (hidradenitis suppurativa): 160 mg w dniu 1, 80 mg w dniu 15, potem 40 mg co tydzień lub 80 mg co 2 tygodnie.
- Choroba Leśniowskiego–Crohna i WZJG: najczęściej dawka nasycająca 160 mg, potem 80 mg, następnie leczenie podtrzymujące 40 mg co 2 tygodnie (w razie potrzeby lekarz może zmodyfikować częstość).
- Nieinfekcyjne zapalenie błony naczyniowej oka: dawka nasycająca 80 mg, potem 40 mg co 2 tygodnie.
Ważne: schematy u dzieci są inne i zależą od masy ciała. Nie zmieniaj dawki samodzielnie.
Jak podawać
- Wyjmij lek z lodówki i pozwól mu osiągnąć temperaturę pokojową (ok. 15–30 minut). Nie podgrzewaj w inny sposób.
- Umyj ręce. Przygotuj czyste miejsce pracy. Użyj dołączonych gazików.
- Wybierz miejsce wstrzyknięcia (brzuch z ominięciem okolicy pępka lub przednia część uda). Rotuj miejsca wkłuć. Nie wstrzykuj w miejsca podrażnione, zasinione lub zmienione chorobowo.
- Jeśli używasz fiolki: pobierz przepisany roztwór do strzykawki zgodnie z instrukcją po przeszkoleniu. Usuń pęcherzyki powietrza, wstrzyknij podskórnie pod kątem ok. 45–90°.
- Zużyte igły/strzykawki wyrzucaj do pojemnika na odpady medyczne – nie do odpadów komunalnych.
Jeśli zapomnisz dawki
Przyjmij pominiętą dawkę jak najszybciej, a kolejne podawaj zgodnie z nowym terminem ustalonym przez lekarza. Nie wstrzykuj dawki podwójnej.
Przechowywanie
- Przechowuj w lodówce, 2–8°C. Nie zamrażać. Chronić przed światłem.
- Przed wstrzyknięciem pozwól ogrzać się leku do temp. pokojowej.
- W razie potrzeby lek może być przechowywany przez ograniczony czas w temp. pokojowej – sprawdź informacje na opakowaniu/ulotce lub zapytaj farmaceutę.
5. Działania niepożądane
Jak każdy lek, Idacio może powodować działania niepożądane. Nie u każdej osoby wystąpią.
Częste
- reakcje w miejscu wstrzyknięcia (ból, zaczerwienienie, obrzęk, świąd),
- infekcje górnych dróg oddechowych, zapalenie zatok, kaszel,
- bóle głowy, zmęczenie, nudności, bóle brzucha, wysypka.
Poważne (wymagają pilnego kontaktu z lekarzem)
- poważne zakażenia (gorączka, dreszcze, kaszel z odkrztuszaniem, duszność, ból przy oddawaniu moczu, rany niegojące się),
- objawy gruźlicy (przewlekły kaszel, spadek masy ciała, nocne poty),
- reakcje alergiczne/anafilaksja (obrzęk twarzy, trudności w oddychaniu, pokrzywka),
- zaburzenia krwi (łatwe siniaczenie, krwawienia, bladość, osłabienie),
- objawy neurologiczne sugerujące demielinizację (zaburzenia widzenia, osłabienie mięśni, drętwienia),
- objawy niewydolności serca (duszność, obrzęki kończyn, szybkie męczenie się),
- zażółcenie skóry/oczu, ciemny mocz (możliwe uszkodzenie wątroby),
- nietypowe guzki, utrzymujące się powiększenie węzłów chłonnych (bardzo rzadko nowotwory).
Zgłaszaj wszelkie działania niepożądane lekarzowi lub farmaceucie.
6. Przeciwwskazania
- uczulenie na adalimumab lub którykolwiek składnik leku,
- aktywne, ciężkie zakażenia, w tym gruźlica lub posocznica.
O stosowaniu leku nie decyduj samodzielnie, jeśli masz: nawracające infekcje, przewlekłe zakażenia, dodatnie testy w kierunku gruźlicy lub WZW B, choroby demielinizacyjne, choroby nowotworowe w wywiadzie, chorobę serca. Lekarz oceni ryzyko i ewentualnie zmodyfikuje terapię.
7. Interakcje z innymi lekami
- Szczepionki żywe (np. MMR, BCG, żółta febra, doustna polio, ospa wietrzna): nie zaleca się podawania w trakcie leczenia adalimumabem. Skonsultuj kalendarz szczepień.
- Inne leki biologiczne modyfikujące przebieg choroby (np. anakinra, abatacept): połączenie zwiększa ryzyko ciężkich infekcji – zwykle nie łączyć.
- Leki immunosupresyjne (np. metotreksat, azatiopryna, 6‑MP): często stosowane łącznie z decyzji lekarza – wymagają kontroli morfologii i zakażeń.
- Leki metabolizowane przez CYP450 (np. warfaryna, fenytoina, teofilina, cyklosporyna): normalizacja stanu zapalnego może zmieniać ich stężenia – może być potrzebne monitorowanie.
- Antybiotyki/lek na gruźlicę: mogą być konieczne przed lub w trakcie terapii, jeśli wykryto zakażenie utajone.
Zawsze poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, również dostępnych bez recepty i suplementach.
8. Uwagi dla pacjenta
- Badania przed leczeniem: testy w kierunku gruźlicy (np. IGRA, RTG klatki), WZW B, morfologia, enzymy wątrobowe.
- Monitorowanie: zgłaszaj objawy infekcji, kontroluj morfologię krwi i czynność wątroby zgodnie z zaleceniem lekarza.
- Szczepienia: unikaj szczepionek żywych w trakcie leczenia; niemowlęta narażone w życiu płodowym nie powinny otrzymywać szczepionek żywych przez kilka miesięcy po urodzeniu – skonsultuj z pediatrą.
- Ciąża i karmienie piersią: decyzję o leczeniu podejmuje lekarz po ocenie korzyści i ryzyka. Adalimumab przenika przez łożysko (zwłaszcza w III trymestrze) i w niewielkim stopniu do mleka.
- Aktywne infekcje: w czasie gorączki lub ostrego zakażenia skontaktuj się z lekarzem – dawka może być odroczona.
- Prowadzenie pojazdów: lek zwykle nie wpływa na zdolność prowadzenia, jednak w razie zawrotów głowy odczekaj do ustąpienia objawów.
- Styl życia: dbaj o higienę rąk, unikaj kontaktu z osobami z infekcjami, rozważ profilaktykę sezonową (np. szczepienie przeciw grypie – inaktywowane).
- Zgodność stosowania: regularność w podawaniu zwiększa skuteczność leczenia – ustaw przypomnienia, prowadź kalendarz iniekcji.
9. Ostrzeżenie edukacyjne
Niniejszy materiał ma charakter edukacyjny i nie zastępuje konsultacji lekarskiej. O dawkowaniu, wskazaniach i ewentualnym przerwaniu lub zmianie terapii decyduje wyłącznie lekarz. W razie wątpliwości, nowych objawów lub działań niepożądanych skontaktuj się z lekarzem lub farmaceutą. Zawsze czytaj dołączoną ulotkę dla pacjenta.