Insulatard Innolet – edukacyjna informacja dla pacjenta

Insulatard Innolet to insulina o pośrednim czasie działania (insulina NPH) w postaci zawiesiny do wstrzykiwań, stosowana w leczeniu cukrzycy. Poniższa treść ma charakter edukacyjny i nie zastępuje konsultacji z lekarzem ani oficjalnej ulotki producenta.

1. Nazwa leku i postać

Nazwa: Insulatard Innolet

Postać: zawiesina do wstrzykiwań do podawania podskórnego

Warianty opakowań:

• Insulatard Innolet zawiesina do wstrzykiwań (100 j.m./ml) – 5 wstrzykiwaczy po 3 ml

2. Substancja czynna

Insulina izofanowa (NPH), ludzka – 100 j.m./ml. Jest to insulina o pośrednim czasie działania (tzw. bazowa), która pomaga utrzymywać stężenie glukozy we krwi w ryzach pomiędzy posiłkami i w nocy.

3. Wskazania do stosowania

• leczenie cukrzycy typu 1 (jako część schematu wielokrotnych wstrzyknięć insuliny),
• leczenie cukrzycy typu 2, gdy leczenie doustne nie zapewnia prawidłowej kontroli glikemii lub zgodnie z zaleceniem lekarza,
• cukrzyca w ciąży (w tym cukrzyca ciężarnych), gdy konieczne jest zastosowanie insuliny.

O zastosowaniu, schemacie i dawkowaniu decyduje lekarz, dostosowując leczenie do indywidualnych potrzeb.

4. Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie jest indywidualne i zależy m.in. od typu cukrzycy, masy ciała, diety, aktywności fizycznej, innych leków oraz wyników glikemii.

Ogólne zasady dawkowania (informacja edukacyjna)

• Insulina NPH zwykle podawana jest 1–2 razy na dobę (np. wieczorem lub rano i wieczorem). O dokładnym schemacie decyduje lekarz.
• U osób rozpoczynających insulinę bazową w T2D często startuje się od ok. 0,1–0,2 j.m./kg mc. lub 10 j.m. na dobę, z dalszą modyfikacją wg glikemii – zgodnie z zaleceniem lekarza.
• W T1D insulina NPH jest częścią całkowitej dobowej dawki insuliny (zwykle 30–50% dawki dobowej), obok insuliny posiłkowej.

Sposób podawania (Insulatard Innolet)

• Wyłącznie podskórnie (s.c.): brzuch, udo, pośladek, ramię. Nie podawać dożylnie ani domięśniowo. Nie stosować w pompach insulinowych.
• Przygotowanie zawiesiny: przed każdym wstrzyknięciem delikatnie roluj wstrzykiwacz w dłoniach i odwracaj go (np. 10× rolowanie i 10× odwrócenie), aż płyn będzie jednolicie mętny. Nie używaj, jeśli po wymieszaniu roztwór nie jest równomiernie mętny lub widać grudki/przylepione płatki.
• Użycie wstrzykiwacza: załóż nową igłę, usuń osłonki, odpowietrz (priming) zgodnie z instrukcją (zwykle 2 j.m.), ustaw dawkę, wstrzyknij w fałd skórny. Pozostaw igłę pod skórą przez co najmniej 6–10 sekund, aby podać pełną dawkę.
• Rotuj miejsca wstrzyknięć, by zapobiegać zmianom w tkance podskórnej (np. lipohipertrofii).
• Nie mieszaj i nie rozcieńczaj insuliny w wstrzykiwaczu Innolet. Jeśli lekarz zaleci inny rodzaj insuliny, podawaj w oddzielnym wstrzyknięciu, zgodnie z instrukcją.
• Insulina NPH może mieć szczyt działania po ok. 4–12 godzinach; lekarz może zalecić odpowiednie godziny wstrzyknięć względem posiłków i snu.

Szczególne grupy

• Osoby starsze, z chorobami nerek lub wątroby: możliwa konieczność mniejszych dawek i częstszej kontroli glikemii.
• Ciąża i karmienie piersią: insulina jest lekiem z wyboru; dawki często wymagają modyfikacji. Prowadź ścisły monitoring wraz z lekarzem.

Pominięcie dawki / przedawkowanie

• Pominięcie dawki może spowodować hiperglikemię/kwasicę ketonową. Postępuj według planu ustalonego z lekarzem (pomiar cukru, ewentualna dawka korekcyjna).
• Przedawkowanie grozi hipoglikemią. W łagodnej hipoglikemii przyjmij szybko przyswajalne węglowodany (tabletki glukozy, słodki napój), skontroluj glikemię. W ciężkiej – konieczna może być pomoc drugiej osoby i podanie glukagonu oraz kontakt z pogotowiem.

5. Działania niepożądane

Jak każdy lek, Insulatard Innolet może powodować działania niepożądane. Najczęstsze i najważniejsze obejmują:

• Hipoglikemia (zbyt niski cukier) – najczęstsze działanie niepożądane insuliny. Objawy: poty, drżenie, głód, kołatanie serca, ból głowy, bladość, niepokój, zaburzenia koncentracji, senność; w ciężkich przypadkach utrata przytomności lub drgawki.
• Reakcje w miejscu wstrzyknięcia – zaczerwienienie, ból, obrzęk, świąd, krwiak; zwykle ustępują.
• Zmiany w tkance podskórnej (lipoatrofia/lipohipertrofia) – ryzyko maleje przy rotacji miejsc iniekcji i prawidłowej technice.
• Obrzęki i niewielki przyrost masy ciała – częste na początku leczenia lub przy poprawie kontroli glikemii.
• Przejściowe zaburzenia widzenia oraz możliwe przemijające nasilenie retinopatii przy szybkiej poprawie glikemii.
• Reakcje alergiczne – rzadko uogólnione; w razie objawów (uogólniona wysypka, obrzęk, duszność) natychmiastowa pomoc medyczna.

W razie niepokojących objawów skontaktuj się z lekarzem lub farmaceutą.

6. Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na insulinę ludzką izofanową lub którykolwiek składnik preparatu.
• Hipoglikemia – nie podawaj insuliny, gdy cukier jest zbyt niski; najpierw wyrównaj glikemię.

Nie stosować, jeśli zawiesina była zamrożona, jest niejednolita po wymieszaniu lub widać grudki/przylepione płatki do ścianek wstrzykiwacza.

7. Interakcje z innymi lekami

Niektóre leki mogą nasilać lub osłabiać działanie insuliny. Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach i suplementach.

• Nasilenie działania insuliny / ryzyko hipoglikemii: inne leki przeciwcukrzycowe (np. metformina, pochodne sulfonylomocznika), inhibitory ACE, ARB, niektóre leki przeciwdepresyjne (np. SSRI), salicylany, niektóre antybiotyki (np. sulfonamidy), alkohol, pentamidyna.
• Osłabienie działania insuliny / wzrost glikemii: glikokortykosteroidy, sympatykomimetyki (np. adrenalina), leki tarczycowe, diuretyki tiazydowe, niektóre środki antykoncepcyjne, danazol, niektóre leki przeciwpsychotyczne.
• Beta-blokery mogą maskować objawy hipoglikemii (np. kołatanie, drżenie).
• Pioglitazon + insulina – ryzyko zatrzymania płynów i niewydolności serca; wymaga monitorowania.
• Leki z grupy GLP‑1/SGLT2 – mogą wymagać redukcji dawki insuliny; w SGLT2 ryzyko euglikemicznej kwasicy ketonowej przy zbyt dużym ograniczeniu insuliny.
• Oktreotyd/lanreotyd – możliwe wahania glikemii; konieczna kontrola cukru.

8. Uwagi dla pacjenta

• Monitoruj glikemię zgodnie z planem. Zapisuj wyniki i dawki, pokazuj je lekarzowi.
• Technika i bezpieczeństwo: zawsze używaj nowej igły, nie udostępniaj wstrzykiwacza innym osobom, rotuj miejsca iniekcji.
• Dieta i aktywność: jedz regularnie, unikaj pomijania posiłków. Dostosuj dawki/posiłki do wysiłku fizycznego według zaleceń lekarza.
• Choroba, stres, zmiana diety lub leków mogą zmieniać zapotrzebowanie na insulinę – częściej kontroluj cukier i skontaktuj się z lekarzem w razie wątpliwości.
• Alkohol zwiększa ryzyko hipoglikemii (także opóźnionej). Zachowaj ostrożność i kontroluj glikemię.
• Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn: hipoglikemia upośledza koncentrację. Miej przy sobie węglowodany o szybkim działaniu; nie prowadź przy objawach hipo.
• Podróże: zabierz zapas insuliny, igieł i glukometru. Przy zmianie stref czasowych skonsultuj plan dawek z lekarzem.
• Przechowywanie: niewykorzystane wstrzykiwacze przechowuj w lodówce (2–8°C), nie zamrażaj. Chronić przed ciepłem i światłem. Po pierwszym użyciu przechowuj w temperaturze pokojowej zgodnie z zaleceniami producenta i zużyj w okresie wskazanym w ulotce (zwykle do ok. 6 tygodni). Zawsze sprawdź aktualne informacje w dołączonej ulotce.
• Kontrole okresowe: regularnie wykonuj zlecone badania (HbA1c, profil lipidowy, nerki, oczy, stopy).

9. Ostrzeżenie edukacyjne

Niniejszy materiał ma charakter wyłącznie edukacyjny i nie zastępuje porady lekarza, farmaceuty ani oficjalnej ulotki producenta. Nie zmieniaj dawki ani schematu stosowania bez konsultacji medycznej. W razie częstych hipoglikemii, utrzymujących się wysokich cukrów, objawów kwasicy ketonowej (nudności, wymioty, ból brzucha, szybki oddech, zapach acetonu) lub reakcji alergicznej – pilnie skontaktuj się z lekarzem lub wezwij pomoc.