1. Nazwa leku i postać

Nazwa: Insulin aspart Sanofi SoloStar

Postać: roztwór do wstrzykiwań (100 jednostek/ml), przeznaczony do podawania podskórnego przy użyciu jednorazowego, fabrycznie napełnionego wstrzykiwacza SoloStar.

Warianty opakowań

• Insulin aspart Sanofi SoloStar roztwór do wstrzykiwań (100 j./ml) – 10 wstrzykiwaczy SoloStar x 3 ml

2. Substancja czynna

Insulina aspart – szybko działający analog insuliny ludzkiej. Obniża stężenie glukozy we krwi, ułatwiając jej wnikanie do komórek i hamując wątrobową produkcję glukozy.

3. Wskazania do stosowania

Leczenie cukrzycy u dorosłych, młodzieży i dzieci, gdy konieczne jest podawanie insuliny. Insulina aspart stosowana jest zwykle:

• jako insulina posiłkowa (bolus) w terapii basal-bolus razem z insuliną długodziałającą,
• w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi (u pacjentów z cukrzycą typu 2), jeśli same leki doustne/GLP-1 nie zapewniają kontroli glikemii.

4. Dawkowanie i sposób podawania

Dawkę ustala lekarz indywidualnie na podstawie wyników glikemii, planu posiłków, aktywności fizycznej oraz współistniejących chorób. Nie zmieniaj dawki bez konsultacji.

Kiedy podawać

• Zwykle 0–15 minut przed posiłkiem (można też podać bezpośrednio po posiłku, jeśli zaleci lekarz).

Jak podawać

• Droga podania: podskórnie (SC). Typowe miejsca: brzuch, udo, ramię. Rotuj miejsca wstrzyknięć, aby zapobiec zgrubieniom lub zapadaniu się tkanki.
• Nie wstrzykuj do żyły ani mięśnia samodzielnie. Nie używaj w pompach insulinowych z tego wstrzykiwacza.

Krótkie instrukcje użycia wstrzykiwacza SoloStar

1. Sprawdź etykietę, termin ważności i wygląd: roztwór powinien być klarowny i bezbarwny (nie używaj, jeśli jest mętny lub odbarwiony).
2. Załóż nową sterylną igłę. Zdejmij osłonki.
3. Wykonaj test przepływu (priming) – zwykle wybierz 2 jednostki i naciśnij przycisk, aż na igle pojawi się kropla.
4. Ustaw zleconą dawkę, wstrzyknij podskórnie, powoli dociśnij i przytrzymaj 10 sekund przed wyjęciem igły.
5. Po wstrzyknięciu zdejmij i bezpiecznie wyrzuć igłę. Nie używaj igieł wielokrotnie. Nie udostępniaj wstrzykiwacza innym osobom.

Typowe schematy (informacja edukacyjna)

• Cukrzyca typu 1: całkowite dobowe zapotrzebowanie często 0,5–1,0 j./kg/dobę; insulina posiłkowa stanowi zwykle 50–70% dawki dobowej (dzielona na posiłki).
• Cukrzyca typu 2: dawki dobierane indywidualnie, często rozpoczyna się od małych dawek okołoposiłkowych i dostosowuje wg glikemii.

W razie pominięcia dawki sprawdź glikemię, postępuj zgodnie z planem korekt zaleconym przez lekarza. Nie podwajaj dawki bez instrukcji medycznej.

5. Działania niepożądane

Jak każdy lek, insulina może powodować działania niepożądane. Najczęstsze i najważniejsze:

• Hipoglikemia (zbyt niski cukier) – bardzo częsta. Objawy: poty, drżenie, głód, kołatanie serca, ból głowy, rozdrażnienie, zaburzenia koncentracji; ciężka hipoglikemia może prowadzić do utraty przytomności lub drgawek. Leczenie: 15–20 g szybko wchłanialnych węglowodanów (np. glukoza), ponowny pomiar po 15 min, przekąska z węglowodanami złożonymi; w ciężkiej hipoglikemii – glukagon i pomoc medyczna.
• Reakcje w miejscu wstrzyknięcia – zaczerwienienie, świąd, ból, obrzęk; zwykle przemijają.
• Lipodystrofia i skórna amyloidoza (zgrubienia lub dołki w tkance tłuszczowej) – ryzyko rośnie przy wstrzykiwaniu w to samo miejsce. Rotuj miejsca wstrzyknięć.
• Przyrost masy ciała lub zatrzymanie płynów (obrzęki) – niekiedy.
• Reakcje alergiczne – wysypka, świąd; rzadko ciężkie reakcje ogólnoustrojowe (obrzęk, trudności w oddychaniu) wymagające natychmiastowej pomocy.
• Przejściowe zaburzenia widzenia przy szybkiej poprawie glikemii.

W razie niepokojących objawów skontaktuj się z lekarzem lub farmaceutą.

6. Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na insulinę aspart lub którykolwiek składnik preparatu.
• Trwająca hipoglikemia – nie podawaj insuliny podczas epizodu niskiego cukru.

7. Interakcje z innymi lekami

Niektóre leki mogą nasilać lub osłabiać działanie insuliny – może być konieczna zmiana dawki i częstsza kontrola glikemii.

Leki mogące nasilać działanie insuliny (ryzyko hipoglikemii)

• Inne leki przeciwcukrzycowe (np. pochodne sulfonylomocznika), inhibitory ACE, ARB, salicylany (np. duże dawki aspiryny), niektóre antybiotyki (np. sulfonamidy), inhibitory MAO, niektóre leki przeciwdepresyjne, alkohol.

Leki mogące osłabiać działanie insuliny (ryzyko hiperglikemii)

• Glikokortykosteroidy, leki moczopędne tiazydowe, sympatykomimetyki (np. adrenalina, salbutamol), hormony tarczycy, danazol, niektóre leki przeciwpsychotyczne (np. olanzapina, klozapina), inhibitory proteazy.

Inne ważne interakcje i ostrzeżenia

• Beta-blokery mogą maskować objawy hipoglikemii (np. kołatanie serca, drżenie).
• Pioglitazon z insuliną – ryzyko lub nasilenie niewydolności serca; wymaga monitorowania.
• Oktreotyd/lanreotyd mogą zwiększać lub zmniejszać zapotrzebowanie na insulinę.
• Alkohol może nieprzewidywalnie zmieniać glikemię; zachowaj ostrożność.

Zawsze poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, suplementach i ziołach.

8. Uwagi dla pacjenta

Monitorowanie i samokontrola

• Regularnie mierz glikemię (i ketony w razie choroby lub wysokich cukrów). Prowadź dzienniczek.
• Omów z lekarzem plan korekt, przelicznik węglowodanów i dawki na wysiłek fizyczny.

Hipoglikemia i hiperglikemia – co robić

• Hipoglikemia: zastosuj zasadę 15–15, miej przy sobie glukozę/glukagon, poinformuj bliskich.
• Hiperglikemia/ketony, objawy kwasicy (wzmożone pragnienie, częste oddawanie moczu, nudności, ból brzucha, przyspieszony oddech) – skontaktuj się pilnie z lekarzem lub SOR.

Przechowywanie

• Przed pierwszym użyciem: przechowuj w lodówce 2–8°C. Nie zamrażać. Chroń przed światłem.
• Po pierwszym użyciu: można przechowywać w temperaturze pokojowej (zwykle do 25–30°C) przez maks. 4 tygodnie – sprawdź etykietę/opakowanie. Nie wystawiać na ciepło i słońce. Zawsze zdejmuj igłę po wstrzyknięciu.

Bezpieczeństwo i technika

• Nie udostępniaj wstrzykiwacza innym. Używaj za każdym razem nowej igły i utylizuj ją w pojemniku na odpady ostre.
• Nie mieszaj tej insuliny w wstrzykiwaczu z innymi insulinami.
• W razie zgrubień/zapadnięć skóry zmień miejsce podawania i poinformuj lekarza.

Szczególne sytuacje

• Ciąża i karmienie piersią: insulina jest leczeniem z wyboru; zapotrzebowanie na insulinę może się zmieniać – wymaga ścisłej kontroli lekarskiej.
• Choroba, gorączka, stres lub zmiana aktywności/diety wpływają na dawki – kontroluj cukier częściej.
• Prowadzenie pojazdów/obsługa maszyn: ryzyko hipoglikemii – zaplanuj posiłki, miej glukozę pod ręką.
• Podróże i zmiana stref czasowych: skonsultuj plan dostosowania godzin wstrzyknięć i zabezpiecz zapas insuliny oraz igieł.

9. Ostrzeżenie edukacyjne

Niniejszy materiał ma charakter edukacyjny i nie zastępuje porady lekarza ani informacji z pełnej ulotki lub ChPL. O dawkowaniu i modyfikacjach terapii decyduje wyłącznie personel medyczny. W razie ciężkiej hipoglikemii, objawów reakcji alergicznej, podejrzenia kwasicy ketonowej lub znacznych wahań glikemii – natychmiast skontaktuj się z lekarzem lub wezwij pomoc.