1. Nazwa leku i postać

Insuman Rapid – roztwór do wstrzykiwań.

Warianty opakowań

• Insuman Rapid roztwór do wstrzykiwań (100 j.m./ml) – 5 wstrzykiwaczy 3 ml SoloStar (prefilled pen)

Roztwór jest przejrzysty, bezbarwny.

2. Substancja czynna

Insulina ludzka (krótko działająca, tzw. „regular”), stężenie: 100 j.m./ml.

3. Wskazania do stosowania

Insuman Rapid stosuje się w leczeniu cukrzycy wymagającej insulinoterapii u dorosłych, młodzieży i dzieci. Pomaga obniżać stężenie glukozy we krwi wokół posiłków. Może być również używany w sytuacjach wymagających szybkiej kontroli glikemii na zlecenie lekarza.

4. Dawkowanie i sposób podawania

Indywidualne ustalanie dawki

Dawkę ustala lekarz na podstawie zapotrzebowania organizmu, masy ciała, planu posiłków, aktywności fizycznej oraz wyników pomiarów glikemii. U wielu pacjentów całkowita dobowa dawka wszystkich insulin mieści się zwykle w zakresie 0,3–1,0 j.m./kg mc./dobę, ale Twoje zapotrzebowanie może być inne.

Kiedy podawać

• Zwykle 15–30 minut przed posiłkiem (insulina krótko działająca).
• W niektórych sytuacjach lekarz może zalecić podanie bezpośrednio po posiłku.

Droga podania

• Podskórnie (s.c.) – najczęściej w okolicę brzucha, uda, pośladek lub ramię.
• Zmieniać miejsce wstrzyknięcia w obrębie tej samej okolicy, aby ograniczyć ryzyko zmian skórnych.
• Dożylne podanie insuliny regular jest możliwe wyłącznie w warunkach medycznych z monitorowaniem – pacjenci nie podają jej samodzielnie dożylnie.

SoloStar – krótkie wskazówki użytkowania

• Zawsze sprawdź etykietę i stężenie (100 j.m./ml) oraz wygląd roztworu (klarowny, bezbarwny).
• Załóż nową, sterylną igłę do każdego wstrzyknięcia. Nie udostępniaj wstrzykiwacza innym osobom.
• Wykonaj próbę drożności zgodnie z instrukcją pióra (zwykle 2 jednostki).
• Wybierz dawkę, wstrzyknij podskórnie, odczekaj zalecany czas z igłą w skórze, a następnie bezpiecznie zutylizuj igłę.
• Nie mieszaj wstrzykiwacza SoloStar z innymi insulinami i nie napełniaj ponownie.

Jeśli pominiesz dawkę lub posiłek

Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie podawaj podwójnej dawki bez konsultacji. Jeśli występuje ryzyko hipoglikemii, zmierz glikemię i postępuj zgodnie z zasadami leczenia niskiego cukru.

Hipoglikemia – szybkie postępowanie

• Objawy: drżenie, poty, głód, kołatanie serca, ból głowy, splątanie.
• Postępowanie: 15 g szybko wchłanianych węglowodanów (np. 3–4 tabletki glukozy, 150 ml soku), kontrola glikemii po 15 minutach, powtórzenie w razie potrzeby. Następnie zjedz przekąskę zawierającą węglowodany złożone.

5. Działania niepożądane

Bardzo częste/częste

• Hipoglikemia (zbyt niski poziom cukru we krwi) – najczęstsze działanie niepożądane insuliny.
• Reakcje w miejscu wstrzyknięcia: zaczerwienienie, ból, świąd, obrzęk, siniaki.

Niezbyt częste

• Zmiany w tkance tłuszczowej w miejscu iniekcji (lipodystrofia, lipohipertrofia) – ryzyko maleje przy rotacji miejsc wstrzyknięć.
• Obrzęki (zatrzymanie wody), przejściowe zaburzenia widzenia na początku leczenia lub przy dużych zmianach glikemii.

Rzadkie/poważne

• Reakcje alergiczne, w tym uogólnione – wymagają natychmiastowej pomocy medycznej (duszność, uogólniona pokrzywka, obrzęk, spadek ciśnienia).

W razie nasilonych lub nietypowych objawów skontaktuj się z lekarzem.

6. Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na insulinę ludzką lub którykolwiek składnik preparatu.
• Hipoglikemia w momencie planowanego wstrzyknięcia – nie podaje się insuliny, gdy cukier jest zbyt niski.

7. Interakcje z innymi lekami

Niektóre leki mogą nasilać lub osłabiać działanie insuliny, zmieniając zapotrzebowanie na dawkę.

Leki mogące nasilać działanie insuliny (ryzyko hipoglikemii)

• Inne leki przeciwcukrzycowe (np. pochodne sulfonylomocznika, metformina), inhibitory DPP-4, GLP-1 RA.
• Inhibitory ACE, niektóre leki przeciwdepresyjne (MAO-I), salicylany (duże dawki), niektóre leki przeciwgrzybicze, antybiotyki (np. sulfonamidy).
• Alkohol (może również zaburzać rozpoznawanie objawów hipoglikemii).

Leki mogące osłabiać działanie insuliny (podwyższają glikemię)

• Glikokortykosteroidy, leki moczopędne z grupy tiazydów, sympatykomimetyki (np. adrenalina, salbutamol), hormony tarczycy, danazol, niektóre leki przeciwpsychotyczne.

Inne ważne interakcje/uwagi

• Beta-adrenolityki mogą maskować objawy hipoglikemii (np. kołatanie serca, drżenie).
• Pioglitazon stosowany z insuliną: ryzyko zatrzymania płynów i niewydolności serca – wymaga ścisłej kontroli.
• Leki SGLT2: możliwe ryzyko kwasicy ketonowej mimo umiarkowanej glikemii – skonsultuj plan leczenia z lekarzem.

Zawsze informuj lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, także bez recepty i suplementach.

8. Uwagi dla pacjenta

Monitorowanie i samokontrola

• Regularnie mierz glikemię (i/lub korzystaj z CGM/FGM) zgodnie z zaleceniami.
• Notuj wyniki i dawki – ułatwia to modyfikację terapii.

Przechowywanie

• Niewykorzystane pióra: w lodówce 2–8°C. Nie zamrażać. Chroń przed światłem.
• Pióro w użyciu: przechowuj w temperaturze pokojowej, z dala od ciepła i światła. Czas używania po pierwszym otwarciu wynosi zazwyczaj do 4 tygodni – sprawdź etykietę/opakowanie i zalecenia producenta.
• Nigdy nie używaj roztworu, który jest mętny, przebarwiony lub zawiera cząstki.

Bezpieczeństwo i technika wstrzyknięć

• Zawsze używaj nowej igły, nie udostępniaj pióra innym osobom.
• Rotuj miejsca wstrzyknięć w obrębie tej samej okolicy, aby zapobiegać zmianom skórnym.
• Nie mieszaj insuliny w piórze SoloStar z innymi preparatami. Mieszanie insuliny regular z insuliną NPH bywa możliwe w jednej strzykawce wyłącznie na wyraźne zalecenie lekarza, nie dotyczy piór.

Styl życia

• Posiłki planuj regularnie. Noś przy sobie źródło szybko działających węglowodanów.
• Aktywność fizyczna może obniżać glikemię – skonsultuj ewentualną korektę dawki.
• Alkohol zwiększa ryzyko hipoglikemii, zwłaszcza w nocy.

Podróże i choroby

• Podróż przez strefy czasowe wymaga planu modyfikacji godzin wstrzyknięć – skonsultuj z lekarzem.
• W czasie choroby („sick day rules”) nie przerywaj insuliny bez porady lekarskiej; częściej kontroluj glikemię i ketony, dbaj o nawodnienie.

Ciąża i karmienie piersią

Insulina jest leczeniem z wyboru w ciąży i podczas karmienia. Zapotrzebowanie na insulinę może się zmieniać – wymaga ścisłej kontroli glikemii i regularnych wizyt.

Zdrowie wątroby i nerek

W chorobach nerek lub wątroby zapotrzebowanie na insulinę może być mniejsze – konieczna jest indywidualna modyfikacja dawki przez lekarza.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Hipoglikemia może upośledzać koncentrację i czas reakcji. Zawsze upewnij się, że glikemia jest bezpieczna przed prowadzeniem pojazdów.

9. Ostrzeżenie edukacyjne

Ten materiał ma charakter informacyjny. Nie stanowi oficjalnej ulotki ani porady medycznej. O dawkowaniu, zmianie leczenia, mieszaniu insulin, przechowywaniu oraz postępowaniu w sytuacjach szczególnych decyduje lekarz prowadzący na podstawie Twojego stanu zdrowia. W razie wątpliwości lub wystąpienia objawów niepożądanych skontaktuj się z lekarzem lub farmaceutą. W nagłych przypadkach (ciężka hipoglikemia, objawy reakcji alergicznej, objawy kwasicy ketonowej) wezwij pomoc medyczną.