Intron A – edukacyjna ulotka dla pacjenta
Ten materiał ma charakter informacyjny i ułatwia zrozumienie terapii. Nie zastępuje ulotki dołączonej do opakowania ani porady lekarza.
1. Nazwa leku i postać
Nazwa: Intron A
Postać: roztwór do wstrzykiwań 18 mln j.m./1,2 ml
Wygląd i podanie: przezroczysty roztwór do podawania zwykle podskórnie (s.c.) lub domięśniowo (i.m.), w warunkach domowych lub w placówce medycznej – zgodnie z zaleceniem lekarza.
Dostępne opakowania (przykład):
- Intron A roztw. do wstrz. (18 mln j.m./1,2 ml) – 1 dozownik wielodawkowy + 12 zestawów do wstrzyknięć
2. Substancja czynna
Interferon alfa-2b – białko wytwarzane metodami inżynierii genetycznej, należące do interferonów typu alfa. Działa przeciwwirusowo, immunomodulująco i przeciwnowotworowo – wzmacnia odpowiedź układu odpornościowego przeciwko wirusom oraz niektórym komórkom nowotworowym.
3. Wskazania do stosowania
Intron A stosuje się u dorosłych (a w wybranych sytuacjach także u dzieci – decyzja lekarza) w leczeniu wybranych chorób zakaźnych i nowotworowych, m.in.:
- przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu B,
- przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C (często w skojarzeniu z rybawiryną),
- niektóre nowotwory układu krwiotwórczego, np. białaczka włochatokomórkowa, przewlekła białaczka szpikowa,
- w wybranych sytuacjach klinicznych: mięsak Kaposiego związany z AIDS, czerniak (leczenie uzupełniające) – zgodnie z aktualnymi wytycznymi i charakterystyką produktu leczniczego.
Dokładne wskazania do terapii u danego pacjenta określa lekarz na podstawie obowiązujących zaleceń.
4. Dawkowanie i sposób podawania
Zawsze stosuj lek zgodnie z zaleceniami lekarza. Dawkę, drogę podania i czas trwania terapii ustala lekarz w zależności od choroby, masy/powierzchni ciała, wyników badań i tolerancji leczenia.
Jak zwykle się podaje
- Najczęściej wstrzyknięcia podskórne (s.c.) w udo lub brzuch; czasem domięśniowo (i.m.).
- Dla ograniczenia objawów grypopodobnych bywa podawany wieczorem.
- Roztwór powinien być przezroczysty; nie używaj, jeśli jest mętny lub zawiera cząstki.
Przykładowe schematy (informacyjnie)
Uwaga: to przykłady; Twoje dawkowanie może się różnić.
- Przewlekłe WZW B: zwykle 5–10 mln j.m., 3 razy w tygodniu przez 4–6 miesięcy.
- Przewlekłe WZW C: zwykle 3 mln j.m., 3 razy w tygodniu przez 24–48 tygodni; często w skojarzeniu z rybawiryną.
- Choroby nowotworowe: dawki zależne od powierzchni ciała (np. mln j.m./m²), podawane codziennie lub 3 razy w tygodniu.
Instrukcje samodzielnego wstrzyknięcia (skrót)
- Umyj ręce, przygotuj sprzęt, zdezynfekuj miejsce wkłucia.
- Wybierz miejsce o odpowiedniej ilości tkanki podskórnej; rotuj miejsca iniekcji.
- Wstrzyknij zgodnie ze szkoleniem od personelu medycznego. Po użyciu igłę/strzykawkę wyrzuć do pojemnika na odpady medyczne.
Opakowanie wielodawkowe
- To opakowanie pozwala na kilka wstrzyknięć. Przestrzegaj zasad aseptyki i terminów przydatności po pierwszym otwarciu podanych w oficjalnej ulotce; w razie wątpliwości zapytaj farmaceutę.
- Przechowuj w lodówce (2–8°C), nie zamrażaj, chroń przed światłem.
Pominięcie dawki i przedawkowanie
- Pominiętą dawkę podaj jak najszybciej, chyba że zbliża się pora następnej – wtedy pomiń. Nie podwajaj dawki.
- W razie przyjęcia zbyt dużej dawki natychmiast skontaktuj się z lekarzem lub SOR.
5. Działania niepożądane
Nie u każdego wystąpią objawy uboczne, jednak interferon alfa-2b często powoduje objawy przypominające grypę, zwłaszcza na początku terapii.
Bardzo częste i częste
- Gorączka, dreszcze, zmęczenie, bóle mięśni i stawów, bóle głowy.
- Nudności, wymioty, biegunka, utrata apetytu, utrata masy ciała.
- Bezsenność, rozdrażnienie, obniżenie nastroju.
- Reakcje w miejscu wstrzyknięcia (ból, zaczerwienienie, obrzęk).
- Zmiany w morfologii krwi: zmniejszenie liczby białych krwinek i płytek, anemia.
- Wzrost aktywności enzymów wątrobowych, suchość skóry, wysypka, wypadanie włosów.
- Zaburzenia czynności tarczycy (niedoczynność lub nadczynność).
Poważne – wymagają pilnego kontaktu z lekarzem
- Ciężka depresja, lęk, myśli samobójcze, dezorientacja lub nietypowe zachowanie.
- Objawy zakażenia: wysoka gorączka, dreszcze, ból gardła, duszność.
- Silne krwawienia, wybroczyny, bladość, skrajne osłabienie.
- Ból w klatce piersiowej, kołatanie serca, objawy udaru (niedowład, zaburzenia mowy).
- Utrata lub pogorszenie widzenia, mroczki, ból oka (ryzyko retinopatii).
- Silny ból brzucha, czarne stolce, krwiste wymioty (ryzyko zapalenia jelit/krwawienia).
- Utrzymująca się żółtaczka, ciemny mocz, znaczne obrzęki (zaostrzenie choroby wątroby).
- Objawy chorób autoimmunologicznych (ból i obrzęk stawów, wysypka motylkowata, przewlekłe zmęczenie).
Zawsze zgłaszaj lekarzowi niepokojące objawy – możliwa jest modyfikacja dawki lub przerwanie terapii.
6. Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na interferon alfa-2b lub składniki pomocnicze.
- Ciężkie choroby serca (niewyrównane), ciężkie zaburzenia rytmu.
- Ciężka niewydolność wątroby lub nerek; zdekompensowana marskość wątroby.
- Autoimmunologiczne zapalenie wątroby; ciężkie czynne choroby autoimmunologiczne.
- Ciężka supresja szpiku (znaczna neutropenia, trombocytopenia).
- Ciężkie lub niekontrolowane zaburzenia psychiczne, w tym myśli samobójcze.
- Po przeszczepach narządów z leczeniem immunosupresyjnym (ryzyko odrzucenia).
- Ciąża i karmienie piersią: stosowanie tylko, jeśli lekarz uzna, że korzyści przeważają ryzyko; w skojarzeniu z rybawiryną – przeciwwskazane w ciąży (konieczna skuteczna antykoncepcja).
Lekarz oceni ryzyko i korzyści w Twojej sytuacji.
7. Interakcje z innymi lekami
Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach (na receptę, OTC, ziołowych) i szczepieniach.
- Leki mielosupresyjne (niektóre cytostatyki, zydowudyna): zwiększone ryzyko niedokrwistości, neutropenii i trombocytopenii.
- Theophyllina: interferon może zwiększać jej stężenie – możliwa potrzeba monitorowania i korekty dawki.
- Leki przeciwzakrzepowe i przeciwpłytkowe (np. warfaryna, aspiryna): większe ryzyko krwawień przy małopłytkowości – konieczne monitorowanie.
- Leki działające na OUN (uspokajające, przeciwdepresyjne): ryzyko nasilenia działań niepożądanych ze strony psychiki – lekarz może modyfikować leczenie.
- Telbiwudyna: niezalecane skojarzenie (ryzyko neuropatii obwodowej).
- Szczepionki żywe: unikać podczas terapii interferonem (osłabiona odpowiedź, ryzyko zakażenia).
- Terapia skojarzona z rybawiryną: dodatkowe, istotne interakcje i przeciwwskazania (m.in. ciąża) – postępuj ściśle wg zaleceń lekarza.
8. Uwagi dla pacjenta
- Monitorowanie leczenia: regularne badania krwi (morfologia, płytki), próby wątrobowe, TSH, kreatynina; u osób z chorobami oczu – kontrola okulistyczna.
- Nastrój i zdrowie psychiczne: zgłaszaj smutek, lęk, bezsenność, myśli samobójcze; rozważ wsparcie bliskich lub psychologa.
- Prowadzenie pojazdów/obsługa maszyn: lek może powodować zmęczenie i zawroty – zachowaj ostrożność.
- Antykoncepcja: stosuj skuteczną metodę w trakcie terapii i zgodnie z zaleceniem lekarza po jej zakończeniu; przy skojarzeniu z rybawiryną – obowiązkowa antykoncepcja u obu partnerów przez terapię i 6 miesięcy po.
- Alkohol: ogranicz lub unikaj, zwłaszcza w chorobach wątroby.
- Łagodzenie objawów grypopodobnych: pomocne może być przyjęcie dawki wieczorem oraz paracetamol (po konsultacji z lekarzem).
- Przechowywanie: w lodówce 2–8°C, nie zamrażać, chronić od światła; przechowywać poza zasięgiem dzieci.
- Utylizacja: igły i strzykawki wyrzucaj do pojemnika na ostre odpady; zapytaj w aptece o zasady zwrotu.
9. Ostrzeżenie edukacyjne
Niniejsza treść ma charakter edukacyjny i nie zastępuje ulotki dołączonej do opakowania ani porady lekarza. Nie zmieniaj dawki i nie przerywaj leczenia bez konsultacji medycznej.
Natychmiast skontaktuj się z lekarzem lub wezwij pomoc (112/999) w razie:
- myśli samobójczych, ciężkiej depresji, dezorientacji,
- duszności, bólu w klatce piersiowej, objawów udaru,
- utraty widzenia lub nagłego pogorszenia wzroku,
- silnych krwawień, bardzo wysokiej gorączki,
- silnego bólu brzucha, czarnych stolców, krwistych wymiotów,
- żółtaczki, znacznych obrzęków lub szybko narastającego osłabienia.
W przypadku pytań dotyczących Intron A skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą i zapoznaj się z oficjalną ulotką oraz Charakterystyką Produktu Leczniczego.