1. Nazwa leku i postać

Invanz, proszek do sporządzenia koncentratu roztworu do infuzji (1 g). Lek podawany wyłącznie dożylnie po przygotowaniu przez personel medyczny.

Warianty opakowań

• Invanz proszek do sporządzenia koncentratu roztworu do infuzji (1 g) – 1 fiolka

2. Substancja czynna

Ertapenem – antybiotyk z grupy karbapenemów (beta-laktamowych), działający na wiele bakterii tlenowych i beztlenowych.

Jedna fiolka zawiera 1 g ertapenemu (jako sól sodowa). Preparat zawiera sód – około 137 mg (ok. 5,9 mEq) na 1 g substancji czynnej. Jeśli stosujesz dietę z ograniczeniem sodu, poinformuj lekarza.

3. Wskazania do stosowania

Invanz stosuje się w leczeniu zakażeń bakteryjnych u dorosłych i dzieci (zwykle od 3. miesiąca życia), m.in.:

• powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej,
• powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich (w tym zakażenia stopy cukrzycowej bez towarzyszącego zapalenia kości),
• pozaszpitalne zapalenie płuc,
• powikłane zakażenia układu moczowego (w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek),
• ostre zakażenia ginekologiczne (np. poporodowe zapalenie macicy, poronienie septyczne, ropowica miednicy mniejszej).

U dorosłych lek może być również stosowany w profilaktyce zakażeń miejsca operowanego po planowych operacjach jelita grubego (podanie jednorazowe przed zabiegiem).

O zastosowaniu decyduje lekarz na podstawie rodzaju zakażenia, wyników badań i lokalnych wytycznych dotyczących antybiotykoterapii.

4. Dawkowanie i sposób podawania

Invanz podawany jest wyłącznie dożylnie, w infuzji trwającej około 30 minut. Roztwór przygotowuje i podaje przeszkolony personel medyczny. Nie stosuj leku samodzielnie.

Zalecane dawki (informacje ogólne)

• Dorośli i młodzież (zwykle ≥13 lat): 1 g raz na dobę.
• Dzieci (zwykle 3 mies.–12 lat): dawka ustalana przez lekarza w przeliczeniu na masę ciała; typowo łącznie do 1 g na dobę, w dawkach podzielonych.
• Profilaktyka okołooperacyjna u dorosłych (operacje jelita grubego): 1 g dożylnie jednorazowo, zwykle około 1 godziny przed nacięciem skóry.
• Czas leczenia zależy od rodzaju zakażenia i odpowiedzi na terapię (często 3–14 dni). O zakończeniu kuracji decyduje lekarz.

Szczególne grupy pacjentów

• Niewydolność nerek: lekarz może zmniejszyć dawkę, zwłaszcza przy ciężkim upośledzeniu czynności nerek lub podczas hemodializy.
• Niewydolność wątroby: zazwyczaj nie ma konieczności modyfikacji dawki.
• Pacjenci w podeszłym wieku: zwykle bez konieczności zmiany dawki, o ile czynność nerek jest prawidłowa.

Ważne: przyjmuj lek przez cały przepisany czas, nawet jeśli objawy ustąpią wcześniej. Przedwczesne zakończenie antybiotykoterapii zwiększa ryzyko nawrotu zakażenia i oporności bakterii.

5. Działania niepożądane

Jak każdy lek, Invanz może powodować działania niepożądane. Nie u każdego one wystąpią.

Częste

• ból głowy, zawroty głowy,
• nudności, biegunka, wymioty, ból brzucha,
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (ALT, AST),
• wysypka, świąd,
• ból, zaczerwienienie lub stwardnienie w miejscu wkłucia/infuzji.

Niezbyt częste

• kandydoza (pleśniawki),
• zaburzenia składu krwi (eozynofilia, małopłytkowość lub nadpłytkowość),
• zaburzenia smaku,
• wysypki pokrzywkowe.

Poważne (wymagają pilnego kontaktu z lekarzem)

• reakcje alergiczne, w tym ciężkie: obrzęk twarzy/ust/języka, duszność, pokrzywka, wstrząs anafilaktyczny,
• ciężka, uporczywa biegunka (może świadczyć o zakażeniu Clostridioides difficile),
• drgawki, splątanie (ryzyko większe u osób z chorobami OUN lub ciężką niewydolnością nerek),
• ciężkie reakcje skórne z pęcherzami i złuszczaniem (np. zespół Stevensa–Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka),
• zażółcenie skóry lub oczu, ciemny mocz (objawy zaburzeń wątroby).

W czasie leczenia mogą wystąpić nadkażenia drobnoustrojami niewrażliwymi (np. grzyby) – w razie nowych objawów skontaktuj się z lekarzem.

6. Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość (alergia) na ertapenem lub którykolwiek składnik leku,
• ciężkie reakcje nadwrażliwości na inne antybiotyki beta-laktamowe (karbapenemy, penicyliny, cefalosporyny) w wywiadzie.

Przed rozpoczęciem leczenia poinformuj lekarza o wszystkich uczuleniach na antybiotyki.

7. Interakcje z innymi lekami

• Kwas walproinowy/valproinian (stosowany m.in. w padaczce): karbapenemy mogą znacznie obniżać jego stężenie i skuteczność. Połączenie jest niezalecane – lekarz zwykle wybierze inny antybiotyk lub zmieni leczenie przeciwpadaczkowe.
• Probenecyd: może zwiększać stężenie ertapenemu – jednoczesne stosowanie jest niezalecane.
• Leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna, acenokumarol): antybiotyki mogą wpływać na INR. Może być konieczne częstsze monitorowanie krzepnięcia.
• Szczepionki doustne żywe (np. przeciw durowi brzusznemu): antybiotyki mogą zmniejszać skuteczność – zapytaj lekarza o właściwy termin szczepienia.

Badania laboratoryjne: możliwy dodatni wynik testu Coombsa w czasie lub po leczeniu.

Zawsze poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, także dostępnych bez recepty i suplementach.

8. Uwagi dla pacjenta

• Lek podawany jest wyłącznie przez personel medyczny w warunkach ambulatoryjnych lub szpitalnych.
• Nie przerywaj leczenia bez konsultacji z lekarzem, nawet jeśli poczujesz się lepiej.
• Natychmiast zgłoś objawy reakcji alergicznej, ciężkiej biegunki, drgawek, nasilonej wysypki lub zażółcenia skóry/oczu.
• Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn: jeśli wystąpią zawroty głowy, nie prowadź i nie obsługuj urządzeń.
• Ciąża i karmienie piersią: poinformuj lekarza. Lek stosuje się tylko, gdy korzyści przewyższają ryzyko; niewielkie ilości mogą przenikać do mleka.
• Dieta z ograniczeniem sodu: lek zawiera sód – poinformuj lekarza/dietetyka.
• Stabilność i przygotowanie roztworu to obowiązek personelu. Roztwór do infuzji sporządza się z użyciem odpowiednich płynów (zwykle 0,9% NaCl); nie miesza się z roztworami niezalecanymi dla tego leku.

9. Ostrzeżenie edukacyjne

Niniejszy opis ma charakter informacyjny i nie zastępuje konsultacji lekarskiej. O sposobie użycia decyduje lekarz na podstawie Twojego stanu zdrowia, wyników badań oraz lokalnych wytycznych antybiotykoterapii.

Antybiotyków nie stosuje się w zakażeniach wirusowych (np. przeziębienie, grypa). Niewłaściwe użycie antybiotyków sprzyja rozwojowi oporności bakterii. Przyjmuj lek dokładnie tak, jak zalecił lekarz, i zgłaszaj wszystkie niepokojące objawy.