Isentress – edukacyjna ulotka pacjenta
Informacje poniżej mają charakter edukacyjny i nie zastępują porady lekarza ani farmaceuty.
1. Nazwa leku i postać
Isentress, tabletki powlekane.
Warianty opakowań
- Isentress tabletki powlekane 400 mg – 60 tabletek
2. Substancja czynna
Raltegrawir (inhibitor integrazy wirusa HIV-1).
3. Wskazania do stosowania
Isentress stosuje się w leczeniu zakażenia HIV-1 u dorosłych i młodzieży w skojarzeniu z innymi lekami przeciwretrowirusowymi. Lek nie leczy zakażenia HIV, ale pomaga obniżyć liczbę kopii wirusa we krwi i poprawić działanie układu odpornościowego.
O doborze terapii i schemacie leczenia decyduje lekarz mając na uwadze wyniki badań i historię leczenia.
4. Dawkowanie i sposób podawania
- Zwykle stosowana dawka dla postaci 400 mg: 1 tabletka dwa razy na dobę (co ok. 12 godzin), zgodnie z zaleceniem lekarza.
- Tabletkę należy połykać w całości, popijając wodą. Nie kruszyć i nie żuć.
- Można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od jedzenia.
- Jeśli pominiesz dawkę, przyjmij ją jak najszybciej. Jeśli zbliża się pora kolejnej dawki, pomiń zapomnianą i wróć do zwykłego schematu. Nie stosuj dawki podwójnej.
- Nie przerywaj leczenia samodzielnie – przerwanie może spowodować wzrost wiremii i ryzyko oporności wirusa.
Ta postać leku najczęściej jest stosowana u dorosłych i młodzieży. W populacjach pediatrycznych i w szczególnych sytuacjach dawkowanie może się różnić – postępuj ściśle według zaleceń lekarza.
5. Działania niepożądane
Jak każdy lek, Isentress może powodować działania niepożądane. Nie u każdego one wystąpią.
Najczęstsze
- Ból głowy, bezsenność, zawroty głowy
- Nudności, biegunka, ból brzucha
- Zmęczenie
- Wzrost aktywności enzymów wątrobowych w badaniach krwi
Niezbyt częste
- Wysypka, świąd
- Depresja, niepokój
- Bóle mięśni, podwyższenie kinazy kreatynowej (CK)
Rzadkie, ale poważne – wymagają pilnego kontaktu z lekarzem
- Ciężkie reakcje skórne (np. rozległa wysypka z pęcherzami, złuszczanie naskórka, gorączka)
- Objawy uszkodzenia mięśni (silny ból mięśni, osłabienie, ciemny mocz) – ryzyko rabdomiolizy
- Objawy zaburzeń wątroby (zażółcenie skóry/oczu, ciemny mocz, ból w prawym podżebrzu)
- Zespół odbudowy immunologicznej (nasilenie objawów infekcji po rozpoczęciu terapii ARV)
- Reakcja nadwrażliwości: wysypka z gorączką, obrzęk, duszność
W przypadku ciężkich objawów lub nagłego pogorszenia stanu – niezwłocznie skontaktuj się z lekarzem lub wezwij pomoc.
6. Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość (alergia) na raltegrawir lub którykolwiek składnik leku.
Zachowaj ostrożność i poinformuj lekarza, jeśli
- masz chorobę wątroby (zwłaszcza przewlekłe WZW B lub C) lub przebyte zapalenie wątroby,
- masz choroby mięśni lub przyjmujesz leki mogące uszkadzać mięśnie,
- jesteś w ciąży, planujesz ciążę lub karmisz piersią (u osób żyjących z HIV karmienie piersią zwykle nie jest zalecane z powodu ryzyka transmisji wirusa),
- masz inne choroby przewlekłe lub przyjmujesz wiele leków jednocześnie.
7. Interakcje z innymi lekami
Zawsze poinformuj lekarza i farmaceutę o wszystkich przyjmowanych lekach (na receptę, bez recepty, ziołowych i suplementach).
Istotne interakcje
- Rifampicyna (antybiotyk przeciwgruźliczy) – może obniżać stężenie raltegrawiru; schemat leczenia może wymagać modyfikacji przez lekarza.
- Leki przeciwpadaczkowe – karbamazepina, fenytoina, fenobarbital – mogą osłabiać działanie raltegrawiru.
- Ziele dziurawca (Hypericum perforatum) – może zmniejszać skuteczność leku; nie stosować równocześnie.
- Leki zobojętniające z aluminium i/lub magnezem – mogą zmniejszać wchłanianie raltegrawiru; unikaj takiego połączenia. Preparaty z węglanem wapnia zwykle nie wywierają takiego wpływu – skonsultuj z lekarzem.
- Statyny i inne leki obciążające mięśnie (np. fibraty) – wzrost ryzyka dolegliwości mięśniowych; zgłaszaj bóle lub osłabienie mięśni.
Alkohol nie wchodzi w bezpośrednie interakcje z raltegrawirem, ale może obciążać wątrobę – zachowaj umiar lub omów to z lekarzem.
8. Uwagi dla pacjenta
- Skuteczność zależy od regularności – przyjmuj lek o stałych porach, zgodnie z zaleceniami.
- Isentress nie zapobiega transmisji HIV. Stosuj prezerwatywy i przestrzegaj zaleceń dotyczących profilaktyki.
- W trakcie leczenia konieczne są regularne badania kontrolne (m.in. wiremia, CD4, enzymy wątrobowe, CK).
- Jeśli pojawią się nowe objawy lub rozpoczynasz nowy lek/suplement – skontaktuj się z lekarzem.
- Możliwe zawroty głowy – w razie ich wystąpienia zachowaj ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.
- Przechowywanie: w temp. pokojowej, w oryginalnym opakowaniu, poza zasięgiem dzieci.
- Przedawkowanie: w razie przyjęcia zbyt dużej dawki natychmiast skontaktuj się z lekarzem lub z najbliższym oddziałem ratunkowym.
- Nie udostępniaj leku innym osobom – terapia przeciwretrowirusowa jest dobierana indywidualnie.
9. Ostrzeżenie edukacyjne
Niniejszy materiał ma charakter informacyjny i nie zastępuje konsultacji medycznej. Leczenie zakażenia HIV powinno być prowadzone przez lekarza doświadczonego w terapii antyretrowirusowej. Nie zmieniaj dawki, nie przerywaj leczenia i nie rozpoczynaj nowych leków bez porozumienia z lekarzem.