1. Nazwa leku i postać

Nazwa handlowa: Trulicity

Postać farmaceutyczna: roztwór do wstrzykiwań w gotowym do użycia, jednorazowym wstrzykiwaczu (penie) podskórnym.

Moc: 3 mg/0,5 ml.

Warianty opakowań dostępne wg danych wejściowych:

• Trulicity roztwór do wstrzykiwań (3 mg/0,5 ml) – 2 wstrzykiwacze x 0,5 ml (każdy wstrzykiwacz zawiera pojedynczą dawkę 3 mg).

2. Substancja czynna

Dulaglutyd – lek z grupy agonistów receptora GLP-1. Wspomaga trzustkę w wydzielaniu insuliny, gdy poziom glukozy we krwi jest podwyższony, zmniejsza wydzielanie glukagonu oraz spowalnia opróżnianie żołądka. Efektem jest obniżenie glikemii i, u części pacjentów, zmniejszenie apetytu oraz spadek masy ciała.

3. Wskazania do stosowania

Trulicity jest stosowany u dorosłych z cukrzycą typu 2 w celu poprawy kontroli glikemii:

• jako monoterapia, gdy metformina jest niewskazana lub nietolerowana,
• w terapii skojarzonej z innymi lekami przeciwcukrzycowymi (np. metforminą, flozynami, insuliną), zgodnie z zaleceniem lekarza.

Lek nie jest przeznaczony do leczenia cukrzycy typu 1 ani kwasicy ketonowej i nie jest insuliną.

4. Dawkowanie i sposób podawania

Ustalenie dawki należy do lekarza. Trulicity podaje się raz w tygodniu, w zastrzyku podskórnym (tłuszcz podskórny).

Typowy schemat titracji (informacja edukacyjna)

• Dawka początkowa często wynosi 0,75 mg raz/tydzień.
• Następnie może być zwiększana stopniowo do 1,5 mg, a w razie potrzeby – do 3 mg i 4,5 mg raz/tydzień, z zachowaniem odstępów co najmniej 4 tygodnie między zwiększeniami.
• Wariant 3 mg/0,5 ml stosuje się zwykle po wcześniejszym okresie na niższych dawkach.

Sposób podawania

• Wstrzyknięcie podskórne w okolicę brzucha, uda lub górnej części ramienia. Rotuj miejsca iniekcji.
• Można podawać o dowolnej porze dnia, z posiłkiem lub bez.
• Każdy wstrzykiwacz to pojedyncza dawka – nie używaj ponownie.
• Nie wstrzykuj do żyły ani mięśnia. Nie mieszać z innymi lekami.

Jeśli pominiesz dawkę

• Podaj jak najszybciej w ciągu 3 dni od planowanego terminu, a kolejną dawkę zgodnie z pierwotnym harmonogramem.
• Jeśli minęło więcej niż 3 dni – pomiń i wstrzyknij następną dawkę w zwykłym dniu.

Przechowywanie

• W lodówce: 2–8°C. Nie zamrażać.
• Może być przechowywany w temperaturze pokojowej (do 30°C) przez maksymalnie 14 dni – chroń przed światłem.
• Przechowuj w miejscu niedostępnym dla dzieci.

5. Działania niepożądane

Nie u każdego wystąpią działania niepożądane. Najczęstsze są łagodne i przemijają po kilku tygodniach terapii, zwłaszcza po zwiększeniu dawki.

Częste

• Nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, bóle brzucha, wzdęcia.
• Zmniejszenie apetytu, niestrawność, odbijanie.
• Reakcje w miejscu wstrzyknięcia (zaczerwienienie, świąd).

Niezbyt częste

• Odwodnienie (zwłaszcza przy nasilonych wymiotach/biegunce).
• Bóle głowy, zawroty głowy, zmęczenie.
• Hipoglikemia (szczególnie przy skojarzeniu z insuliną lub pochodnymi sulfonylomocznika) – objawy: poty, drżenie, głód, kołatanie serca, zaburzenia koncentracji.

Rzadkie, ale poważne – wymagają pilnego kontaktu z lekarzem

• Ostre zapalenie trzustki: silny, utrzymujący się ból brzucha (często promieniujący do pleców), nudności, wymioty.
• Ciężka reakcja alergiczna: obrzęk twarzy/języka/gardła, duszność, pokrzywka.
• Objawy kamicy/ zapalenia pęcherzyka żółciowego: ból w prawym podżebrzu, gorączka, zażółcenie skóry.
• Pogorszenie widzenia u osób z retinopatią cukrzycową.
• Objawy zaburzeń czynności nerek (mała ilość moczu) – zwykle wtórnie do odwodnienia.

W razie jakichkolwiek niepokojących objawów skontaktuj się z lekarzem lub farmaceutą.

6. Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość (uczulenie) na dulaglutyd lub którykolwiek składnik leku.
• Osobista lub rodzinna historia raka rdzeniastego tarczycy (MTC) lub zespół MEN2.

Nie stosować w cukrzycy typu 1 ani w leczeniu kwasicy ketonowej. Nie używać jako zamiennika insuliny.

Ciąża i karmienie piersią: dane są ograniczone – stosowanie tylko jeśli lekarz uzna, że korzyści przeważają nad ryzykiem. W razie planowania ciąży poinformuj lekarza.

7. Interakcje z innymi lekami

• Insulina i pochodne sulfonylomocznika (np. gliklazyd, glimepiryd): zwiększone ryzyko hipoglikemii – może wymagać dostosowania dawki tych leków.
• Opóźnienie opróżniania żołądka przez dulaglutyd może wpływać na wchłanianie niektórych leków doustnych. Zwykle nie jest to klinicznie istotne, ale dla leków o wąskim indeksie terapeutycznym (np. niektóre leki przeciwpadaczkowe, leki przeciwzakrzepowe) lekarz może zalecić dodatkowy nadzór.
• Doustne środki antykoncepcyjne: w razie nasilonych wymiotów lub biegunki skuteczność może być zmniejszona – rozważ dodatkowe zabezpieczenie.
• NLPZ/diuretyki (np. ibuprofen, leki „odwadniające”): w połączeniu z odwodnieniem ryzyko pogorszenia czynności nerek – pij odpowiednią ilość płynów.

Zawsze poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, także tych bez recepty i preparatach ziołowych.

8. Uwagi dla pacjenta

• Samodzielne podawanie: przed pierwszym użyciem poproś o instruktaż. Sprawdź wygląd roztworu (powinien być klarowny, bezbarwny lub lekko żółtawy). Nie używaj, jeśli widać cząstki lub przebarwienie.
• Bezpieczeństwo: nie dziel się wstrzykiwaczem; zużyte igły i peny wyrzucaj do pojemnika na odpady ostre.
• Dieta i aktywność: lek działa najlepiej z dietą cukrzycową i regularnym ruchem. Unikaj alkoholu w nadmiarze (ryzyko hipo-/hiperglikemii).
• Kontrola glikemii: monitoruj poziom cukru zgodnie z zaleceniem. Naucz się rozpoznawać i leczyć hipoglikemię (glukoza doustna).
• Prowadzenie pojazdów/obsługa maszyn: zachowaj ostrożność, zwłaszcza gdy stosujesz jednocześnie insulinę lub sulfonylomocznik.
• Szczególne populacje: u chorych z chorobami nerek lub wątroby dawka zwykle nie wymaga modyfikacji, ale wskazana jest kontrola objawów odwodnienia i czynności nerek.
• Podróże: zaplanuj przechowywanie w chłodzie i stały dzień tygodnia podania; zabierz zapas leku i akcesoria.
• Dzieci i młodzież: stosowanie u osób <18 lat tylko na zlecenie specjalisty (brak rutynowych wskazań).

9. Ostrzeżenie edukacyjne

Ta treść ma charakter informacyjny i nie zastępuje konsultacji medycznej. O dawkowaniu, zmianie leczenia i łączeniu leków decyduje wyłącznie lekarz. W przypadku objawów ciężkiej reakcji alergicznej, ostrego bólu brzucha sugerującego zapalenie trzustki, ciężkiej hipoglikemii lub innych nagłych objawów – natychmiast skontaktuj się z pogotowiem (112/999) lub udaj się na SOR.