Zamów on-line!

Recepta on-line 24h/7 w 5 minut

Szukaj leku
FAQ

Eksperci odpowiadają: jakie badania przy antykoncepcji krok po kroku

Eksperci odpowiadają: jakie badania przy antykoncepcji krok po kroku
15.09.2025
Przeczytasz w 5 min

Eksperci odpowiadają: jakie badania przy antykoncepcji krok po kroku

Eksperci odpowiadają: jakie badania przy antykoncepcji krok po kroku

Jakie badania są naprawdę potrzebne przed rozpoczęciem antykoncepcji? Które z nich są „obowiązkowe”, a które zaleca się tylko w określonych sytuacjach? Ten przewodnik, oparty na aktualnych zaleceniach towarzystw naukowych (m.in. WHO/CDC MEC), w prosty sposób prowadzi krok po kroku przez proces kwalifikacji i kontroli dla najpopularniejszych metod antykoncepcyjnych.

Uwaga: Artykuł ma charakter informacyjny i nie zastępuje konsultacji z lekarzem lub położną. Dobór metody i ewentualnych badań powinien zawsze uwzględniać Twoje indywidualne zdrowie.

Dlaczego badania przed antykoncepcją są ważne

Antykoncepcja jest bezpieczna dla większości osób, ale nie każda metoda będzie odpowiednia dla każdego. Celem badań nie jest „utrudnianie życia”, tylko:

  • wykluczenie przeciwwskazań (np. migrena z aurą przy metodach estrogenowych),
  • wybór najbezpieczniejszej i najwygodniejszej metody,
  • wychwycenie czynników ryzyka powikłań (np. nadciśnienie tętnicze, ryzyko zakrzepicy),
  • zaplanowanie ewentualnych kontroli (np. pomiar ciśnienia, kontrola działań niepożądanych).

Dobra wiadomość: w większości przypadków badania są proste, szybkie i możliwe do wykonania podczas jednej wizyty. Wiele metod można bezpiecznie rozpocząć bez rozbudowanych badań laboratoryjnych, jeśli nie występują szczególne czynniki ryzyka.

Badania przy antykoncepcji – krok po kroku (podstawowa kwalifikacja)

Standardowa kwalifikacja do antykoncepcji obejmuje cztery filary: wywiad, proste pomiary, wykluczenie ciąży oraz ocenę potrzeb ewentualnych badań dodatkowych.

1) Wywiad zdrowotny i ginekologiczny

To kluczowy element decydujący o bezpieczeństwie i doborze metody. Pytania zwykle dotyczą:

  • chorób przewlekłych (nadciśnienie, cukrzyca, choroby wątroby, toczeń, zaburzenia krzepnięcia),
  • migren (szczególnie z aurą),
  • przebytych zakrzepic, udarów, zawałów, nowotworów piersi i wątroby,
  • palenia tytoniu (zwłaszcza po 35. roku życia),
  • leków i suplementów (interakcje – np. leki przeciwpadaczkowe, niektóre zioła z dziurawcem),
  • cykli miesiączkowych (regularność, obfitość krwawień, bóle),
  • planów prokreacyjnych i preferencji co do formy antykoncepcji,
  • ryzyka chorób przenoszonych drogą płciową (ChPDP) – liczba partnerów, objawy infekcji.

Specjalista korzysta z kryteriów WHO/CDC MEC (Medical Eligibility Criteria), które klasyfikują bezpieczeństwo metod w różnych stanach zdrowia. Dzięki temu większość decyzji jest oparta na dowodach, a nie na rutynie.

2) Proste pomiary: ciśnienie krwi i masa ciała

  • Ciśnienie tętnicze – obowiązkowe przed metodami zawierającymi estrogen (tabletki dwuskładnikowe, plaster, krążek). Nieprawidłowości mogą być przeciwwskazaniem lub wymagać wyrównania ciśnienia.
  • Wzrost, masa ciała, BMI – nie są absolutnym wymogiem, ale pomagają ocenić całokształt ryzyka i dobrać metodę (np. rozważyć implant/IUD u osób z otyłością, gdzie tabletki mogą nie być optymalne).

3) Wykluczenie ciąży

W wielu sytuacjach wystarczy tzw. „rozsądne zapewnienie, że pacjentka nie jest w ciąży” na podstawie wywiadu (np. brak współżycia od ostatniej miesiączki, użycie niezawodnej metody, brak opóźnienia miesiączki). Gdy nie ma pewności – test ciążowy z moczu lub krwi rozwiązuje wątpliwości.

4) Badania laboratoryjne i dodatkowe – kiedy są potrzebne, a kiedy nie

Wbrew mitom, rutynowe badania krwi nie są konieczne do rozpoczęcia większości metod. Rozważa się je w konkretnych sytuacjach:

  • Lipidogram, glukoza/HbA1c – przy znanej dyslipidemii lub cukrzycy.
  • Próby wątrobowe – przy objawach lub chorobach wątroby, przed metodami hormonalnymi, jeśli są wątpliwości.
  • Morfologia krwi – przy bardzo obfitych krwawieniach (podejrzenie niedokrwistości), częściej rozważa się przed wkładką miedzianą.
  • Badania w kierunku ChPDP – jeśli są czynniki ryzyka lub planowane jest założenie IUD.
  • Pomiar prolaktyny, hormonów tarczycy – tylko przy objawach zaburzeń cyklu sugerujących chorobę, nie rutynowo do antykoncepcji.
  • USG narządu rodnego – nie jest wymagane przed większością metod; przydatne, gdy podejrzewa się wady macicy, mięśniaki znacznych rozmiarów lub utrudnione zakładanie IUD.
  • Badania cytologiczne (screening raka szyjki) – należy wykonywać zgodnie z programem przesiewowym, ale brak aktualnej cytologii nie jest przeciwwskazaniem do rozpoczęcia antykoncepcji.
  • Badania trombofilii – nie wykonuje się ich rutynowo; rozważa się przy silnym wywiadzie rodzinnym/ osobistym zakrzepicy w młodym wieku.

Jakie badania do konkretnych metod antykoncepcji

Tabletki dwuskładnikowe, plaster, krążek (CHC – estrogen + progestagen)

Obowiązkowe:

  • Wywiad z oceną przeciwwskazań (m.in. migrena z aurą, zakrzepica, palenie po 35. r.ż., niekontrolowane nadciśnienie, choroby wątroby, niektóre nowotwory).
  • Pomiar ciśnienia tętniczego przed rozpoczęciem i w trakcie stosowania.
  • Rozsądne wykluczenie ciąży lub test ciążowy.

Opcjonalne/zgodnie z sytuacją:

  • Pomiar masy ciała/BMI.
  • Badania laboratoryjne (lipidy, glukoza) przy odpowiednich wskazaniach.
  • Badania w kierunku ChPDP – jeśli są czynniki ryzyka, niezależnie od metody.

Kontrole: ponowny pomiar ciśnienia po 3 miesiącach, potem co 6–12 miesięcy. Omówienie objawów alarmowych (ACHES: silny ból brzucha, ból w klatce/ duszność, silny ból głowy/neurologiczne, zaburzenia widzenia, obrzęk/ból łydki).

Minipigułka (progestagenna, POP)

Obowiązkowe:

  • Wywiad (m.in. nowotwór piersi, choroby wątroby, krwawienia o niejasnej etiologii).
  • Wykluczenie ciąży.

Co zwykle nie jest wymagane: pomiar ciśnienia nie jest konieczny do rozpoczęcia, ale bywa wykonywany rutynowo dla pełnego obrazu zdrowia.

Kontrole: ocena tolerancji (nieregularne plamienia), przypomnienie o punktualnym przyjmowaniu.

Zastrzyk antykoncepcyjny (DMPA)

Obowiązkowe: wywiad, wykluczenie ciąży.

Szczególne uwagi: DMPA może wpływać na gęstość mineralną kości, zwłaszcza przy długotrwałym stosowaniu. Nie wymaga rutynowego badania densytometrycznego (DXA) u zdrowych osób, ale warto omówić dietę, podaż wapnia i witaminy D, aktywność fizyczną. U młodzieży i osób z czynnikami ryzyka osteoporozy rozważa się alternatywy lub krótsze stosowanie.

Kontrole: iniekcje co 12–13 tygodni, monitorowanie masy ciała, nastroju, krwawień.

Implant antykoncepcyjny (etonogestrel)

Obowiązkowe: wywiad, wykluczenie ciąży.

Przed zabiegiem: brak konieczności badań krwi. Sprawdza się potencjalne interakcje lekowe (enzymatyczne induktory mogą obniżać skuteczność).

Po zabiegu: nie są wymagane rutynowe kontrole laboratoryjne; kontrola kliniczna, jeśli pojawią się nietypowe objawy.

Wkładka miedziana (Cu-IUD)

Obowiązkowe:

  • Wywiad, wykluczenie ciąży.
  • Badanie ginekologiczne (ocena szyjki, badanie dwuręczne) tuż przed założeniem.

Wskazane zależnie od ryzyka:

  • Badanie w kierunku ChPDP (np. Chlamydia, rzeżączka) u osób z podwyższonym ryzykiem. Często można założyć wkładkę w dniu pobrania testów, bez czekania na wynik, jeśli brak objawów ostrej infekcji – zgodnie z aktualnymi wytycznymi.
  • Morfologia przy bardzo obfitych miesiączkach (Cu-IUD może nasilić krwawienia).
  • USG – tylko przy uzasadnionych wątpliwościach anatomicznych; nie jest rutynowe.

Kontrole: opcjonalna kontrola po 4–6 tygodniach lub według potrzeb; samodzielne sprawdzanie nitek, czujność na objawy infekcji/wyparcia.

Wkładka hormonalna (LNG-IUD)

Obowiązkowe: wywiad, wykluczenie ciąży, badanie ginekologiczne przed założeniem.

Wskazane zależnie od ryzyka: testy w kierunku ChPDP u osób z podwyższonym ryzykiem; USG tylko przy wątpliwościach. Badania krwi zwykle niepotrzebne.

Kontrole: podobnie jak przy Cu-IUD. LNG-IUD zwykle zmniejsza krwawienia; przejściowe plamienia są częste na początku.

Antykoncepcja awaryjna (po stosunku)

Tabletki LNG lub octan uliprystalu: nie wymagają badań przed zastosowaniem. Zaleca się test ciążowy po ok. 3 tygodniach, jeśli nie wystąpi miesiączka. U osób z BMI >30 skuteczność może być nieco niższa dla LNG – rozważ uliprystal lub wkładkę miedzianą.

Wkładka miedziana jako awaryjna: wymaga badania ginekologicznego i wykluczenia ciąży; testy w kierunku ChPDP zgodnie z ryzykiem.

Szczególne sytuacje i dodatkowe badania

Palenie tytoniu, migrena, nadciśnienie, otyłość

  • Palenie po 35. roku życia: metody zawierające estrogen są przeciwwskazane; rozważ POP, implant, IUD.
  • Migrena z aurą: unika się estrogenów; preferowane POP, implant, IUD.
  • Nadciśnienie: jeśli niekontrolowane – bez estrogenów; mierzymy ciśnienie regularnie.
  • Otyłość: brak konieczności dodatkowych badań; preferuje się metody długodziałające (LARC: IUD, implant) ze względu na bardzo wysoką skuteczność niezależną od masy ciała.

Cukrzyca, choroby sercowo-naczyniowe, zakrzepica

  • Cukrzyca: przy powikłaniach naczyniowych unika się estrogenów. Rozważyć kontrolne HbA1c/lipidy w ramach leczenia cukrzycy (nie specyficznie „do antykoncepcji”).
  • Zakrzepica w wywiadzie lub trombofilia: estrogeny przeciwwskazane; preferowane POP, IUD. Badania trombofilii tylko przy silnych wskazaniach rodzinnych/klinicznych.
  • Choroby serca/udar: zwykle bez estrogenów; konsultacja specjalistyczna.

Choroby wątroby, nowotwory

  • Aktywna choroba wątroby: unika się estrogenów; w razie wątpliwości oznacza się próby wątrobowe.
  • Rak piersi (aktualny lub w wywiadzie): hormonalne metody mogą być przeciwwskazane; preferuje się IUD miedzianą po konsultacji onkologicznej.

Po porodzie i karmienie piersią

  • Estrogeny odradza się w pierwszych 3–6 tygodniach po porodzie (zwiększone ryzyko zakrzepicy, wpływ na laktację).
  • POP/implant/IUD są bezpieczne; IUD można założyć w ciągu 10 minut po porodzie łożyska lub po 4–6 tygodniach (w zależności od praktyki).

Po poronieniu/aborcji

Większość metod można rozpocząć od razu tego samego dnia; badania ogranicza się do wykluczenia infekcji i oceny klinicznej.

Nastolatki

Brak dodatkowych rutynowych badań. Szczególnie rekomendowane są metody LARC (implant, IUD). Edukacja o regularności stosowania, profilaktyka ChPDP (prezerwatywy, testy zależnie od ryzyka) to podstawa.

Harmonogram kontroli po włączeniu antykoncepcji

  • CHC (tabletki, plaster, krążek): pomiar ciśnienia po 3 miesiącach, potem co 6–12 miesięcy; ocena działań niepożądanych, przypomnienie objawów alarmowych (ACHES).
  • POP: kontrola wg potrzeb; ocena plamień i przestrzegania godzin przyjmowania.
  • DMPA: wizyty co 12–13 tygodni; monitorowanie masy ciała, nastroju, kości w dłuższej perspektywie (bez rutynowego DXA).
  • Implant: brak rutynowych kontroli lab; wizyta kontrolna, gdy występują dolegliwości lub przed planowaną wymianą/usunięciem.
  • IUD: opcjonalna kontrola po 4–6 tygodniach; samokontrola nitek; zgłoś się, jeśli ból, gorączka, nietypowe upławy, brak nitek, ból przy współżyciu.
  • Antykoncepcja awaryjna: test ciążowy po 3 tygodniach, jeśli brak miesiączki; omówienie metody stałej na przyszłość.

Najczęstsze mity o badaniach przy antykoncepcji

  • „Zanim dostanę tabletki, muszę zrobić pełen pakiet badań krwi.” Nie. Zwykle wystarczą wywiad, pomiar ciśnienia i wykluczenie ciąży. Badania krwi są zlecane selektywnie.
  • „Bez aktualnej cytologii nie dostanę recepty.” Nieprawda. Cytologię rób zgodnie z programem przesiewowym, ale brak aktualnej cytologii nie blokuje rozpoczęcia antykoncepcji.
  • „Przed wkładką obowiązkowo USG.” Nie. USG jest potrzebne tylko przy szczególnych wskazaniach.
  • „Testy na krzepliwość trzeba robić każdej osobie przed tabletkami.” Nie. Badania trombofilii są zarezerwowane dla wąskich wskazań.
  • „Antykoncepcja zawsze tyje.” Nie ma jednoznacznych dowodów, by większość metod powodowała istotny przyrost masy ciała; wyjątkiem może być DMPA u części osób.

Checklista: badania przed antykoncepcją – do zabrania na wizytę

Przygotuj poniższe informacje/dokumenty. Zwiększysz szansę, że rozpoczniesz wybraną metodę już na pierwszej wizycie.

  • Lista chorób przewlekłych, przebytych zabiegów, hospitalizacji.
  • Lista przyjmowanych leków i suplementów (z dawkami; zwróć uwagę na leki przeciwpadaczkowe, ryfampicynę, dziurawiec).
  • Informacja o migrenach (czy występuje aura?), zakrzepicach w rodzinie i u Ciebie.
  • Data ostatniej miesiączki, typowa długość cykli, obfitość krwawień.
  • Informacja o paleniu tytoniu (ile i od kiedy).
  • Wynik ostatniego pomiaru ciśnienia (jeśli znasz) i ewentualnie masa ciała/wzrost.
  • Ostatnie wyniki badań (jeśli niedawno wykonywane z innych przyczyn) – nie trzeba robić nowych „na zapas”.
  • Informacja o ryzyku ChPDP; rozważ testy, jeśli planujesz IUD lub masz nowych partnerów seksualnych.

FAQ: najczęstsze pytania o badania przy antykoncepcji

Czy mogę dostać tabletki antykoncepcyjne bez badania ginekologicznego?

Tak, jeśli mowa o tabletkach doustnych. Kluczowe są wywiad, pomiar ciśnienia i wykluczenie ciąży. Badanie ginekologiczne nie jest wymagane do przepisania tabletek, choć może być zalecane z innych powodów zdrowotnych.

Czy do wkładki trzeba mieć aktualną cytologię?

Należy dbać o regularne badania przesiewowe, ale brak aktualnej cytologii nie jest przeciwwskazaniem do założenia IUD. Decyduje ocena kliniczna i ryzyko ChPDP.

Jakie badania do tabletek antykoncepcyjnych są obowiązkowe?

Wywiad i pomiar ciśnienia. W razie wątpliwości – test ciążowy. Pozostałe badania tylko przy wskazaniach.

Czy przed antykoncepcją muszę wykonać USG piersi lub USG ginekologiczne?

Nie ma takiego wymogu rutynowego. Badania obrazowe wykonuje się według wskazań (np. objawy, wiek, programy przesiewowe).

Jak często kontrolować się po rozpoczęciu antykoncepcji?

Najczęściej pierwsza kontrola po 3 miesiącach (zwłaszcza przy metodach z estrogenem), a potem co 6–12 miesięcy lub według zaleceń lekarza/położnej.

Czy mogę zacząć antykoncepcję w dniu wizyty?

W wielu przypadkach tak. Jeśli można rozsądnie wykluczyć ciążę i nie ma przeciwwskazań, rozpoczęcie jest możliwe od razu (tzw. „quick start”).

Podsumowanie

Badania przed antykoncepcją mają jeden cel: zapewnić Ci skuteczną i bezpieczną metodę dostosowaną do Twojego zdrowia i stylu życia. W większości sytuacji wystarczą wywiad, pomiar ciśnienia i wykluczenie ciąży. Dodatkowe badania zleca się wtedy, gdy istnieją ku temu konkretne powody (choroby towarzyszące, objawy, planowane IUD, ryzyko ChPDP). Dzięki takiemu podejściu nie tylko skracasz drogę do skutecznej ochrony przed ciążą, lecz także unikasz zbędnych kosztów i opóźnień.

Jeśli wahasz się, którą metodę wybrać, porozmawiaj ze specjalistą. Wspólnie przejdziecie krok po kroku przez badania i dopasujecie rozwiązanie, które będzie dla Ciebie najlepsze – tu i teraz, ale też z myślą o przyszłości.

Treść opracowana w oparciu o aktualne zalecenia dotyczące kwalifikacji do antykoncepcji (m.in. WHO/CDC Medical Eligibility Criteria) oraz standardy praktyki klinicznej. Zawsze skonsultuj się z lekarzem/położną przed rozpoczęciem lub zmianą metody.

Rozpocznij konsultację
Wybierz lek przechodząc do wyszukiwarki inny lek
Cena konsultacji: 59,00 zł
Rozpocznij konsultację
Wybierz lek przechodząc do wyszukiwarki inny lek
Cena konsultacji: 59,00 zł