Zamów on-line!

Recepta on-line 24h/7 w 5 minut

Szukaj leku
FAQ

Jakie badania zrobić, gdy podejrzewasz dwurożność macicy?

Jakie badania zrobić, gdy podejrzewasz dwurożność macicy?
15.09.2025
Przeczytasz w 5 min

Jakie badania zrobić, gdy podejrzewasz dwurożność macicy?

Jakie badania zrobić, gdy podejrzewasz dwurożność macicy? Kompletny przewodnik pacjentki

Dwurożność macicy (macica dwurożna) to jedna z wrodzonych wad macicy, która może wpływać na płodność i przebieg ciąży. Dobra wiadomość: mamy skuteczne i coraz mniej inwazyjne narzędzia diagnostyczne, które pozwalają ją rozpoznać i odróżnić od innych nieprawidłowości. Poniżej znajdziesz praktyczny, ekspercki przewodnik po badaniach, które warto rozważyć, gdy w Twojej głowie pojawia się to podejrzenie.

Kiedy podejrzewać dwurożność macicy?

Dwurożność macicy to wada rozwojowa, w której w okolicy dna macicy występuje wyraźne wcięcie (dwa „rogi”), skutkujące dwiema jamami o różnym stopniu rozdzielenia. Nie zawsze daje objawy. Często jest wykrywana przypadkowo podczas rutynowego USG. Warto jednak pomyśleć o diagnostyce, gdy występują:

  • nawracające poronienia wczesne lub późne,
  • poród przedwczesny, nieprawidłowe ułożenie płodu,
  • trudności z zajściem w ciążę (niepłodność),
  • bolesne miesiączki lub nieregularne krwawienia,
  • niejednoznaczny obraz macicy w badaniu USG wykonanym z innego powodu.

Kluczowa jest różnicowa diagnostyka z przegrodą macicy (macica przegrodzona), ponieważ konsekwencje kliniczne i potencjalne leczenie są odmienne.

Od czego zacząć: wizyta, wywiad, badanie ginekologiczne

Pierwszym krokiem jest konsultacja ginekologiczna. Lekarz zbierze wywiad (cykl, wcześniejsze ciąże, poronienia, operacje, infekcje, choroby przewlekłe) i wykona badanie ginekologiczne. To pozwala ocenić szyjkę macicy, położenie macicy i wykluczyć inne przyczyny dolegliwości. Na tej podstawie dobierze właściwe badania obrazowe.

Uwaga: Wstępna ocena w gabinecie nie potwierdzi ani nie wykluczy jednoznacznie dwurożności. Ostateczną odpowiedź dają badania obrazowe o odpowiedniej rozdzielczości.

USG przezpochwowe 2D: pierwszy krok obrazowy

USG przezpochwowe (2D) to badanie pierwszego wyboru. Jest powszechnie dostępne, nieinwazyjne i bezpieczne. Doświadczony operator często już na tym etapie zauważy podejrzenie wady macicy.

Co pokazuje?

  • Wielkość i kształt macicy, endometrium oraz przydatków.
  • Wstępną informację o obecności dwóch jam lub przegrody.
  • Ewentualne patologie towarzyszące (mięśniaki, polipy, torbiele).

Ograniczenia

  • Może nie rozróżnić jednoznacznie dwurożności od przegrody macicy, bo nie ocenia dobrze zewnętrznego zarysu dna macicy.
  • Dokładność zależy od doświadczenia i warunków badania.

W razie podejrzenia wady macicy kolejny krok to zwykle USG 3D.

USG 3D: klucz do precyzyjnej klasyfikacji

Trójwymiarowe USG przezpochwowe (3D TVUS) to obecnie jedna z najlepszych metod do oceny wad macicy. Pozwala uzyskać tzw. płaszczyznę koronalną, która najlepiej obrazuje zarówno jamę macicy, jak i zewnętrzny kontur dna.

Dlaczego jest tak ważne?

  • Precyzyjnie różnicuje dwurożność macicy od przegrody macicy oraz od macicy łukowatej.
  • Jest nieinwazyjne i bez promieniowania.
  • Często eliminuje potrzebę bardziej obciążających badań.

Na co zwraca uwagę lekarz?

  • Głębokość wcięcia zewnętrznego dna macicy i kąt między „rogami”.
  • Zarys jamy (jedna czy dwie, stopień rozdzielenia).
  • Grubość ściany macicy – użyteczna w nowoczesnych klasyfikacjach wad.
W wielu ośrodkach USG 3D stało się metodą z wyboru do diagnostyki wrodzonych wad macicy, a jego dokładność w rozróżnianiu dwurożności i przegrody jest porównywalna z rezonansem magnetycznym.

Sonohisterografia (SIS): gdy trzeba lepiej zobaczyć jamę macicy

SIS polega na podaniu do jamy macicy sterylnego roztworu soli fizjologicznej przez cienki cewnik i jednoczesnej ocenie ultrasonograficznej. Płyn „rozpiera” jamę, dzięki czemu lepiej widać jej kształt i ewentualne zmiany wewnątrz (np. polipy, zrosty).

Kiedy jest pomocna?

  • Gdy USG 2D/3D sugeruje nieprawidłowy kształt jamy, a potrzebna jest dokładniejsza ocena jej konturów.
  • W różnicowaniu wad jamy od zmian wewnątrzjamowych.

Zalety i ograniczenia

  • Bez promieniowania, zwykle bez znieczulenia, krótki czas trwania.
  • Nie ocenia zewnętrznego konturu macicy (o tym decyduje USG 3D/MRI).
  • Przeciwwskazana w ciąży i przy aktywnej infekcji narządu rodnego.

Histerosalpingografia (HSG): ocena jamy i jajowodów

HSG to badanie RTG z podaniem kontrastu do jamy macicy przez szyjkę. Pozwala uwidocznić kształt jamy macicy i drożność jajowodów.

Kiedy warto rozważyć HSG?

  • W diagnostyce niepłodności, gdy trzeba jednocześnie ocenić drożność jajowodów.
  • Gdy inne metody dają niejednoznaczny obraz jamy macicy.

Plusy i minusy

  • Jednoczasowa ocena jamy i jajowodów.
  • Promieniowanie jonizujące i jodowy kontrast – badanie przeciwwskazane w ciąży; nie nadaje się do oceny zewnętrznego kształtu macicy.
  • Możliwy krótkotrwały dyskomfort skurczowy po badaniu.
HSG może sugerować dwurożność, ale nie rozstrzyga ostatecznie o kształcie zewnętrznego dna macicy. Do rozróżnienia dwurożności i przegrody potrzebne jest USG 3D, MRI lub połączenie histeroskopii z laparoskopią.

Rezonans magnetyczny miednicy (MRI): złoty standard anatomii

MRI daje doskonałą rozdzielczość tkanek miękkich i umożliwia dokładną ocenę budowy macicy, w tym zewnętrznego konturu i jamy. Jest szczególnie przydatny, gdy USG 3D jest niedostępne lub wyniki są niejednoznaczne.

Zalety

  • Bardzo wysoka dokładność w klasyfikacji wad macicy.
  • Brak promieniowania jonizującego.
  • Możliwość oceny struktur towarzyszących (pochwa, nerki – wady macicy czasem współistnieją z wadami układu moczowego).

Ograniczenia

  • Wyższy koszt i mniejsza dostępność niż USG 3D.
  • Badanie dłuższe, wymaga leżenia nieruchomo.
  • W ciąży unika się podawania kontrastu (gadolinu), choć samo MRI bez kontrastu jest zwykle uznawane za bezpieczne, jeśli jest konieczne.

Histeroskopia: ocena „od środka”

Histeroskopia polega na wprowadzeniu przez szyjkę cienkiego endoskopu do jamy macicy. Pozwala bezpośrednio obejrzeć jej wnętrze i w razie potrzeby wykonać drobne zabiegi.

Rola w diagnostyce dwurożności

  • Ocena jamy od wewnątrz (np. czy widoczne są dwie jamy).
  • Nie pozwala ocenić kształtu zewnętrznego dna macicy – dlatego sama histeroskopia nie rozróżnia jednoznacznie dwurożności i przegrody.
  • Bywa łączona z laparoskopią, co daje pełny obraz wewnątrz i na zewnątrz.

W praktyce histeroskopia diagnostyczna jest rozważana, gdy planuje się ewentualne leczenie wewnątrzjamowe lub gdy wyniki obrazowe są rozbieżne.

Laparoskopia: kiedy potrzeba jednoznacznego potwierdzenia

Laparoskopia to małoinwazyjny zabieg operacyjny wykonywany w znieczuleniu ogólnym, umożliwiający obejrzenie macicy „z zewnątrz”. Daje możliwość jednoznacznej oceny zarysu dna i potwierdzenia dwurożności.

Kiedy jest wskazana?

  • Gdy planuje się zabieg korygujący (rzadko stosowany w dwurożności, częściej w przegrodzie macicy – septoplastyka).
  • Gdy nie ma zgodności między USG 3D/MRI a objawami klinicznymi.
  • Gdy jednocześnie trzeba leczyć inne patologie (np. endometriozę, zrosty).

Obecnie, dzięki rozwojowi USG 3D i MRI, konieczność wykonywania laparoskopii wyłącznie diagnostycznie jest mniejsza niż kiedyś.

Jak odróżnić dwurożność od przegrody i innych wad?

To jedno z najważniejszych pytań, bo implikacje kliniczne i decyzje terapeutyczne różnią się w zależności od typu wady.

Najczęstsze jednostki do różnicowania

  • Macica przegrodzona (septate) – zewnętrzny obrys dna zwykle prawidłowy lub z minimalnym wcięciem, ale w jamie obecna przegroda różnej długości.
  • Macica dwurożna (bicornuate) – wyraźne wcięcie zewnętrzne dna i dwie jamy o różnym stopniu rozdzielenia (częściowo lub prawie do szyjki).
  • Macica podwójna (didelphys) – dwie oddzielne macice, często z dwiema szyjkami, czasem z przegrodą pochwy.
  • Macica łukowata (arcuate) – łagodne, niewielkie zagłębienie jamy przy dnie, zwykle bez znaczenia klinicznego.

Na czym opiera się rozpoznanie?

Nowoczesne klasyfikacje (ASRM, ESHRE/ESGE) wykorzystują pomiary głębokości wcięcia dna i relację do grubości ściany macicy. W praktyce klinicznej:

  • Dwurożność sugeruje głębokie zewnętrzne wcięcie dna i dwie wyraźnie odseparowane jamy.
  • Przegroda to normalny lub tylko nieznacznie wcięty kontur zewnętrzny, ale z przegrodą wewnątrz jamy.

USG 3D i MRI najlepiej pozwalają ustalić ten rozdział. Ma to znaczenie, bo przegrodę macicy często można skutecznie leczyć histeroskopowo, natomiast klasyczna dwurożność rzadziej wymaga korekty chirurgicznej.

Diagnostyka w ciąży: co można, a co odłożyć

  • Można rozważyć: USG przezpochwowe/ przezbrzuszne (bezpieczne), ewentualnie MRI bez podania kontrastu w uzasadnionych przypadkach.
  • Należy odroczyć: HSG i SIS (ryzyko dla ciąży), histeroskopia/ laparoskopia – tylko ze wskazań pilnych.
Jeśli podejrzenie dwurożności pojawia się w ciąży, najczęściej potwierdzenie szczegółowe planuje się po porodzie. Postępowanie położnicze opiera się na obserwacji przebiegu ciąży i ocenie ryzyka (np. skracanie szyjki, ryzyko porodu przedwczesnego).

Jak się przygotować do badań i kiedy je wykonywać

Faza cyklu

  • USG 2D/3D: najlepiej w pierwszej fazie cyklu (po miesiączce), gdy endometrium jest cieńsze – ułatwia ocenę jamy.
  • SIS: zwykle między 6.–12. dniem cyklu (po ustaniu krwawienia, przed owulacją).
  • HSG: wykonywane po miesiączce, przed owulacją, po wykluczeniu ciąży.

Ogólne zalecenia

  • Wykluczenie ciąży przed SIS/HSG.
  • Brak objawów infekcji (upławy, gorączka, bóle podbrzusza) – w razie wątpliwości badania odroczyć.
  • U niektórych pacjentek rozważa się profilaktyczne leczenie przeciwbólowe przed SIS/HSG.
  • Na MRI zabierz dokumentację wcześniejszych badań obrazowych.

Proponowany algorytm diagnostyczny krok po kroku

  1. Konsultacja ginekologiczna + USG przezpochwowe 2D – wstępna ocena i zebranie wywiadu.
  2. Jeśli podejrzenie wady: USG 3D – metoda z wyboru do rozróżnienia dwurożności i przegrody.
  3. W razie potrzeby oceny jamy/ zmian wewnątrzjamowych: SIS (jeśli nie ma przeciwwskazań).
  4. W diagnostyce niepłodności, gdy trzeba ocenić drożność jajowodów: HSG lub alternatywnie HyCoSy/HyFoSy (USG z kontrastem piankowym) – w części ośrodków.
  5. Jeśli wyniki są niejednoznaczne lub planuje się zaawansowane leczenie: MRI miednicy.
  6. Gdy nadal pozostają wątpliwości lub plan zabiegowy tego wymaga: histeroskopia (ocena jamy) ± laparoskopia (ocena zewnętrznego konturu).
W wielu przypadkach zestaw: USG 3D ± SIS w pełni wystarcza do postawienia rozpoznania i zaplanowania postępowania.

FAQ: najczęstsze pytania

Czy dwurożność macicy zawsze wymaga leczenia operacyjnego?

Nie. Większość kobiet z macicą dwurożną nie wymaga operacji. Interwencję rozważa się przy istotnych powikłaniach położniczych lub gdy wada współistnieje z innymi problemami. Inaczej jest w przypadku przegrody macicy – ta bywa leczona histeroskopowo.

Czy USG 2D wystarczy do rozpoznania?

Do postawienia podejrzenia – często tak. Do jednoznacznego rozróżnienia dwurożności i przegrody – zwykle potrzebne jest USG 3D lub MRI.

Czy HSG jest konieczne?

Nie zawsze. HSG jest przydatne głównie w ocenie drożności jajowodów w diagnostyce niepłodności. Do klasyfikacji wady macicy lepsze jest USG 3D lub MRI.

Czy MRI w ciąży jest bezpieczne?

MRI bez kontrastu uznaje się za względnie bezpieczne, jeśli jest istotnie wskazane. Gadolinu (kontrastu) w ciąży się unika. Decyzję podejmuje lekarz po ocenie korzyści i ryzyka.

Jakie objawy powinny skłonić do szybkiej konsultacji?

Nawracające poronienia, przedwczesne porody w wywiadzie, silne bóle, nietypowe krwawienia, trudności z zajściem w ciążę lub niejasny wynik podstawowego USG.

Czy wada macicy może współistnieć z innymi anomaliami?

Tak, wady układu rozrodczego mogą współistnieć z wadami układu moczowego (np. nerki podkowiaste, jednostronna agenezja nerki). Przy potwierdzonej wadzie macicy czasem zaleca się ocenę nerek (USG).

Podsumowanie

Jeśli podejrzewasz dwurożność macicy, kluczem jest dobra, etapowa diagnostyka. Zacznij od konsultacji i USG 2D, a następnie – jeśli trzeba – wykonaj USG 3D, które najczęściej pozwala jednoznacznie rozpoznać typ wady. SIS i HSG są pomocne w ocenie jamy i jajowodów, a MRI dostarcza bardzo precyzyjnych informacji anatomicznych, szczególnie przy wątpliwościach. Histeroskopia i laparoskopia są zarezerwowane dla sytuacji, gdy planuje się leczenie zabiegowe lub wyniki nie są spójne.

Pamiętaj, że decyzję o wyborze badań powinno się podejmować wspólnie z lekarzem, w oparciu o Twoje objawy, plany rozrodcze i dostępność metod w danym ośrodku. Dobrze przeprowadzona diagnostyka nie tylko przynosi spokój, ale też pozwala realnie poprawić szanse na zdrową ciążę i poród.

Masz wynik USG z podejrzeniem wady? Zgromadź dokumentację (zdjęcia, opisy) i umów wizytę u ginekologa z doświadczeniem w diagnostyce wad macicy – to skróci drogę do jasnej odpowiedzi.

Informacje w artykule mają charakter edukacyjny i nie zastępują porady lekarskiej. W przypadku dolegliwości lub pytań dotyczących badań skontaktuj się z lekarzem ginekologiem.