Zamów on-line!

Recepta on-line 24h/7 w 5 minut

Szukaj leku
FAQ

Leczenie farmakologiczne – maści sterydowe.

Leczenie farmakologiczne – maści sterydowe.
28.09.2025
Przeczytasz w 5 min

Leczenie farmakologiczne – maści sterydowe.

Leczenie farmakologiczne – maści sterydowe. Przewodnik po bezpiecznym i skutecznym stosowaniu

Maści sterydowe (miejscowe kortykosteroidy) są podstawą leczenia wielu chorób skóry. Poznaj mechanizm działania, zasady doboru mocy, sposób stosowania (FTU), możliwe działania niepożądane i mity, które warto obalić.

Materiał edukacyjny, nie zastępuje konsultacji z lekarzem.

Czym są maści sterydowe?

Maści sterydowe, czyli miejscowe kortykosteroidy, to leki przeciwzapalne stosowane na skórę. Redukują stan zapalny, świąd oraz zaczerwienienie towarzyszące takim chorobom jak atopowe zapalenie skóry (AZS), łuszczyca, wyprysk kontaktowy czy liszaj płaski. W przeciwieństwie do kortykosteroidów doustnych działają przede wszystkim miejscowo, dzięki czemu przy prawidłowym stosowaniu ich profil bezpieczeństwa jest dobry.

W praktyce klinicznej dobór odpowiedniego preparatu zależy od: rozpoznania, nasilenia zmian, lokalizacji (twarz, powieki, fałdy, owłosiona skóra głowy), wieku pacjenta oraz preferencji dotyczących „nośnika” (maść, krem, lotion, żel, pianka). Kluczowe jest również określenie mocy (potencji) sterydu.

Jak działają miejscowe kortykosteroidy?

Kortykosteroidy hamują kaskadę zapalną w skórze na wielu poziomach: ograniczają uwalnianie cytokin prozapalnych, stabilizują błony komórkowe, zwężają naczynia krwionośne i zmniejszają przepuszczalność naczyń. Efektem jest szybkie złagodzenie rumienia, obrzęku i świądu. To właśnie dlatego pacjenci często odczuwają wyraźną poprawę już po kilku aplikacjach.

Warto pamiętać, że steryd nie leczy przyczyny choroby (np. uwarunkowań genetycznych w AZS), ale skutecznie kontroluje objawy. Najlepsze efekty osiąga się, łącząc go z pielęgnacją odbudowującą barierę naskórkową (emolienty) i – w razie potrzeby – z innymi lekami miejscowymi lub ogólnymi według zaleceń lekarza.

Klasy mocy maści sterydowych i przykłady substancji

Nie wszystkie miejscowe sterydy są „takie same”. Dzieli się je na klasy mocy – od słabych po bardzo silne. Moc zależy zarówno od samej cząsteczki (np. hydrokortyzon vs klobetazol), jak i od postaci (maść zwykle działa silniej niż krem o tym samym stężeniu) i dodatków w recepturze.

Klasa mocy Przykładowe substancje Typowe zastosowanie kliniczne
Słaba (mild) Hydrokortyzon Twarz, powieki, okolice intymne, dzieci, łagodne wypryski
Umiarkowana (moderate) Prednikarbat, triamcynolon Zmiany o średnim nasileniu na tułowiu/kończynach
Silna (potent) Mometazon, betametazon, flutikazon Łuszczyca, nasilony wyprysk na skórze ciała (nie na twarzy)
Bardzo silna (very potent) Klobetazol Oporne, ograniczone zmiany (np. zgrubiała łuszczyca na łokciach), krótkoterminowo

Uwaga: stężenia procentowe nie są porównywalne między substancjami. Przykładowo 1% hydrokortyzonu to steryd słaby, podczas gdy 0,1% mometazonu należy do leków silnych.

Maść, krem, lotion czy żel – jaką postać wybrać?

Wybór nośnika wpływa na skuteczność, tolerancję i komfort stosowania:

  • Maść (tłusta, bez wody): zwiększa przenikanie leku, silnie natłuszcza. Dobra na suche, zliszajcowaciałe ogniska i na noc. Może być mniej komfortowa w gorące dni i na owłosionej skórze.
  • Krem (emulsja woda/olej): bardziej kosmetyczny, lepsza akceptacja w ciągu dnia, dobre w zmianach wysiękowych i w fałdach skórnych.
  • Lotion/emulsja/roztwór: płynne, lekkie formuły sprawdzają się na owłosionej skórze głowy i większych powierzchniach.
  • Żel/pianka: szybkie wchłanianie, wygodne na skórę głowy lub obszary, gdzie ważna jest mała lepkość preparatu.

Wskazania do stosowania maści sterydowych

Miejscowe kortykosteroidy są standardem w leczeniu wielu chorób zapalnych skóry:

  • Atopowe zapalenie skóry (AZS) – leczenie zaostrzeń i terapia proaktywna w utrzymaniu remisji.
  • Łuszczyca – zwłaszcza zmiany zlokalizowane; często łączone z analogami witaminy D lub keratolitykami.
  • Wyprysk (egzema) kontaktowy/alergiczny i z podrażnienia – skrócenie czasu trwania stanu zapalnego.
  • Liszaj płaski, liszaj twardzinowy (lokalnie, zgodnie z zaleceniem lekarza).
  • Ukąszenia owadów, rumień i świąd o podłożu zapalnym.
  • Zapalenie skóry łojotokowe (wybrane okolice i krótkoterminowo, zwykle ze słabymi/preparatami łączonymi).

Należy zachować ostrożność, jeśli istnieje podejrzenie infekcji bakteryjnej, wirusowej lub grzybiczej – steryd może zamaskować objawy („tinea incognito”). W razie wątpliwości wymagana jest ocena lekarska i ewentualne leczenie przyczynowe.

Zasady bezpiecznego stosowania (w tym jednostka opuszkowa FTU)

Jak często i jak długo?

Typowo stosuje się 1–2 razy dziennie przez ograniczony czas, najczęściej 5–14 dni na danym obszarze, a następnie dawkę się redukuje lub przechodzi na leczenie podtrzymujące (np. 2 razy w tygodniu na miejsca „problemowe”). Czas terapii i moc dobiera lekarz. W cięższych przypadkach stosuje się tzw. terapię pulsową (krótkie, intensywne cykle) lub strategię „step-up/step-down”.

Ile nakładać? Jednostka opuszkowa (FTU)

FTU (fingertip unit) to ilość maści wyciśnięta od czubka tubki do zgięcia ostatniego paliczka dorosłego palca wskazującego. Jedna FTU odpowiada około 0,5 g preparatu i pokrywa mniej więcej powierzchnię dwóch dłoni dorosłej osoby.

Okolica (dorosły) Przybliżona dawka (FTU na aplikację)
Twarz i szyja2,5 FTU
Jedna ręka (dłoń + przedramię + ramię)3 FTU
Jedna stopa + podudzie4 FTU
Jedno udo6 FTU
Tułów – przód7 FTU
Tułów – tył pośladki7 FTU

U dzieci dawki są mniejsze i zależą od wieku oraz powierzchni ciała – dawkowanie należy ustalać z lekarzem.

Technika aplikacji

  • Nałóż cienką, równą warstwę na zmienioną skórę, delikatnie wmasowując.
  • Stosuj po oczyszczeniu skóry i przed emolientem (lub według zaleceń – zwykle odstęp 15–30 minut).
  • Unikaj kontaktu z oczami i błonami śluzowymi (chyba że lekarz zaleci inaczej).
  • Nie stosuj pod okluzję (np. szczelny opatrunek) bez wyraźnego zalecenia – okluzja zwiększa wchłanianie i ryzyko działań niepożądanych.

Odstawianie i terapia proaktywna

Aby zapobiec „zjawisku odbicia” (nawrotowi nasilenia), często zmniejsza się częstotliwość aplikacji (np. z 2×/dobę do 1×/dobę, potem co drugi dzień), a następnie przechodzi na leczenie podtrzymujące: 1–2 dni w tygodniu na miejsca wcześniej zaangażowane. Tzw. terapia proaktywna w AZS może zmniejszać ryzyko nawrotów.

Możliwe działania niepożądane i jak im zapobiegać

Ryzyko działań niepożądanych jest niewielkie, jeśli steryd stosuje się prawidłowo: we właściwej mocy, przez ograniczony czas, na odpowiednią okolicę i w odpowiedniej ilości. Mimo to warto znać potencjalne problemy:

  • Skórne (lokalne): ścieńczenie skóry (atrofia), rozstępy, teleangiektazje, trądzik/zaostrzenie trądziku różowatego, okołoustne zapalenie skóry, odbarwienia, łatwe siniaczenie, opóźnione gojenie. Ryzyko rośnie przy mocnych sterydach, długotrwałym stosowaniu, okluzji oraz w delikatnych okolicach (twarz, fałdy).
  • Maskowanie infekcji: może dojść do tzw. tinea incognito w grzybicy czy rozsiewu zakażenia wirusowego (np. opryszczka) – w razie podejrzenia infekcji skontaktuj się z lekarzem.
  • Oczne: przy stosowaniu w okolicy powiek i oczu długotrwale – ryzyko wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego, jaskry, zaćmy. Zasadą jest unikanie mocnych sterydów w tej okolicy i ograniczony czas terapii.
  • Układowe (bardzo rzadkie przy prawidłowym stosowaniu): supresja osi HPA, szczególnie przy lekach bardzo silnych, stosowanych na duże powierzchnie, pod okluzją lub u małych dzieci.

Profilaktyka działań niepożądanych obejmuje: właściwy dobór mocy do okolicy i nasilenia, stosowanie minimalnej skutecznej dawki przez najkrótszy konieczny czas, unikanie okluzji bez wskazań, ścisłe przestrzeganie schematu lekarza oraz równoległe stosowanie emolientów w celu odbudowy bariery naskórkowej.

Mity i fakty o maściach sterydowych

  • Mit: „Sterydów nie wolno stosować na dziecięcą skórę.” Fakt: Można, ale z rozwagą: najczęściej wybiera się słabsze preparaty, krótkie kursy i dokładne dawkowanie. W wielu wytycznych to leczenie pierwszego wyboru w AZS u dzieci.
  • Mit: „Steryd uzależnia skórę.” Fakt: Skóra nie „uzależnia się”, ale zbyt długie lub nieprawidłowe stosowanie może powodować działania niepożądane oraz nawroty po nagłym odstawieniu. Pomaga stopniowanie i terapia proaktywna.
  • Mit: „Im mocniejszy steryd, tym lepiej.” Fakt: Najlepszy jest najniższy poziom mocy, który skutecznie kontroluje objawy na danej okolicy. Na twarz zwykle wybiera się leki słabsze.
  • Mit: „Maści sterydowe leczą każdą wysypkę.” Fakt: Nie – w przypadku infekcji skórnych steryd może zaszkodzić, a w niektórych dermatozach preferowane są inne leki (np. inhibitory kalcyneuryny na twarz).
  • Mit: „Emolienty są zbędne, skoro jest steryd.” Fakt: Emolienty są kluczowe – odbudowują barierę naskórkową, zmniejszają zapotrzebowanie na steryd i ryzyko nawrotów.

Łączenie sterydów z emolientami i innymi lekami

  • Emolienty: stosuj regularnie, najlepiej kilka razy dziennie. Zachowaj odstęp między aplikacjami sterydu i emolientu (zwykle 15–30 minut), aby nie rozcieńczać leku.
  • Inhibitory kalcyneuryny (takrolimus, pimekrolimus): alternatywa lub uzupełnienie leczenia, zwłaszcza na twarz, powieki i okolice intymne; dobre do terapii podtrzymującej.
  • Analogi witaminy D (kalcypotriol): często w łuszczycy, w rotacji lub skojarzeniu (w wybranych preparatach łączonych).
  • Antybiotyki/środki przeciwgrzybicze: stosuje się przy nadkażeniu (tylko w uzasadnionych sytuacjach). Nie używaj preparatów „złożonych” na własną rękę.
  • Keratolityki (mocznik, kwas salicylowy): mogą ułatwiać penetrację leku przez warstwę rogową, zwłaszcza w łuszczycy; stosować ostrożnie i zgodnie z zaleceniem.

Szczególne sytuacje: dzieci, ciąża, twarz i fałdy

Dzieci

U dzieci skóra jest cieńsza, a stosunek powierzchni ciała do masy większy, co zwiększa wchłanianie. Zwykle wybiera się słabsze sterydy, krótkie kursy i precyzyjne dawkowanie (FTU). Emolienty są absolutną podstawą pielęgnacji. Każdy schemat powinien być ustalony z pediatrą/dermatologiem.

Ciąża i karmienie piersią

Miejscowe sterydy, szczególnie o słabej i umiarkowanej mocy, są uważane za bezpieczne w ciąży przy stosowaniu zgodnie z zaleceniami i na ograniczone powierzchnie. W karmieniu piersią unikaj aplikacji na brodawki piersi; jeśli to konieczne – skonsultuj schemat i dokładnie zmyj lek przed karmieniem.

Twarz, okolice intymne i fałdy skórne

Są to obszary o zwiększonym wchłanianiu i większym ryzyku działań niepożądanych. Preferuje się tu sterydy o niskiej mocy lub alternatywy (inhibitory kalcyneuryny), krótkoterminowe stosowanie oraz ścisłą kontrolę dawki. Fałdy skórne dodatkowo sprzyjają okluzji, dlatego ostrożność jest kluczowa.

Jak wybrać preparat i co z lekami bez recepty (OTC)?

Wybór konkretnego leku powinien wynikać z rozpoznania i badania skóry. W Polsce część najsłabszych preparatów z hydrokortyzonem bywa dostępna bez recepty, jednak w przypadku zmian przewlekłych, rozległych, wrażliwych lokalizacji (twarz, powieki), u dzieci lub w razie wątpliwości – skonsultuj się z lekarzem.

Wskazówki praktyczne:

  • Nie porównuj jedynie stężeń procentowych – różne cząsteczki mają różną moc.
  • Dobieraj nośnik do typu zmiany i okolicy (maść na suche, krem/lotion na wilgotne lub owłosione miejsca).
  • Czytaj ulotkę: okoliczności, w których nie należy stosować (np. niektóre zakażenia skóry), długość terapii, wiek.
  • Jeśli po 7–14 dniach brak poprawy lub pojawiają się niepokojące objawy, przerwij stosowanie i skontaktuj się z lekarzem.

Najczęstsze błędy w stosowaniu maści sterydowych

  • Wybór zbyt mocnego sterydu na delikatne okolice lub dziecięcą skórę.
  • Zbyt długie, codzienne stosowanie bez kontroli lekarskiej.
  • Stosowanie pod okluzję bez zaleceń (zwiększone wchłanianie i ryzyko działań niepożądanych).
  • Leczenie zmian o podłożu infekcyjnym sterydem bez leczenia przyczynowego.
  • Nadmierne obawy („steroidofobia”) prowadzące do niedostatecznego leczenia zaostrzeń i przewlekłego świądu.
  • Brak emolientów – wolniejsza poprawa i większe ryzyko nawrotów.
  • Rozsmarowywanie zbyt małych ilości (niedostateczna dawka) lub przeciwnie – zbyt grubej warstwy (brak dodatkowego zysku, większe ryzyko działań niepożądanych).

FAQ – najczęstsze pytania o maści sterydowe

Czy mogę stosować maść sterydową na twarz?
W wybranych przypadkach – tak, zwykle krótko i ze słabymi preparatami lub alternatywami (inhibitory kalcyneuryny). Zawsze po konsultacji lekarskiej.
Jak długo można stosować steryd miejscowy?
Najkrócej, jak to konieczne do opanowania objawów. Zazwyczaj kilka dni do 2 tygodni, a następnie redukcja częstości lub przejście na leczenie podtrzymujące. Długotrwałe schematy wymagają kontroli lekarza.
Czy maści sterydowe są bezpieczne dla dzieci?
Tak, przy właściwym doborze mocy, dawki (FTU) i czasu oraz pod opieką lekarza. Emolienty pozostają podstawą codziennej pielęgnacji.
Czy można łączyć steryd z emolientem?
Tak. Najczęściej stosuje się steryd na czystą skórę, a emolient po wchłonięciu leku (odstęp 15–30 minut), chyba że lekarz zaleci inaczej.
Co zrobić, jeśli steryd nie działa?
Sprawdź technikę i dawkę (FTU), rozważ inną moc/nośnik lub inne rozpoznanie (np. infekcję). Skonsultuj się z dermatologiem, nie zwiększaj samodzielnie mocy ani częstości.
Czy po odstawieniu sterydu objawy wrócą?
W chorobach przewlekłych nawrót jest możliwy. Pomagają: stopniowe odstawianie, terapia proaktywna (np. 2×/tydz. na miejsca problemowe) oraz regularne emolienty.
Czy steryd miejscowy wpływa na organizm ogólnoustrojowo?
Ryzyko jest bardzo małe przy prawidłowym stosowaniu. Wzrost ryzyka wiąże się z mocnymi lekami, dużymi powierzchniami, okluzją i u najmłodszych dzieci.

Podsumowanie

Maści sterydowe to sprawdzone, skuteczne i bezpieczne (przy właściwym stosowaniu) leki pierwszej linii w wielu zapalnych chorobach skóry. Kluczem do sukcesu jest trafna diagnoza, dobór odpowiedniej mocy i nośnika, właściwa dawka (FTU), krótki czas intensywnej terapii z ewentualną strategią podtrzymującą oraz równoległa pielęgnacja emolientami. Świadome korzystanie z tych zasad pozwala szybko i skutecznie kontrolować objawy, minimalizując ryzyko działań niepożądanych.

Jeśli masz wątpliwości co do rozpoznania, doboru preparatu, dawek lub jeśli objawy nie ustępują – skonsultuj się z lekarzem dermatologiem. To inwestycja w zdrową skórę i większy komfort życia.

Informacje mają charakter edukacyjny i nie zastępują porady lekarskiej. W przypadku pytań dotyczących diagnozy lub leczenia skontaktuj się z lekarzem.