Zamów on-line!

Recepta on-line 24h/7 w 5 minut

Szukaj leku
FAQ

Najczęstsze mity o migrenie.

Najczęstsze mity o migrenie.
28.09.2025
Przeczytasz w 5 min

Najczęstsze mity o migrenie.

Najczęstsze mity o migrenie. Co mówi nauka, a co można włożyć między bajki?

Migrena to nie „zwykły ból głowy”. To choroba neurologiczna, która potrafi wyłączyć z życia na wiele godzin, a nawet dni. Niestety, wokół migreny narosło mnóstwo mitów, które utrudniają diagnozę i skuteczne leczenie. Ten przewodnik w przystępny sposób rozprawia się z najpopularniejszymi nieporozumieniami — na podstawie aktualnej wiedzy medycznej.

Czym jest migrena?

Migrena to przewlekła choroba neurologiczna charakteryzująca się nawracającymi napadami bólu głowy, najczęściej o charakterze pulsującym, umiarkowanym lub silnym, zwykle jednostronnym. Często towarzyszą jej nudności lub wymioty, nadwrażliwość na światło i dźwięki, a czasem także zapachy. U części osób występuje aura migrenowa — przemijające objawy neurologiczne (np. migoczące plamy, zygzaki w polu widzenia, mrowienie), pojawiające się zwykle do godziny przed bólem.

Według szacunków migrena dotyka ok. 12–15% populacji, częściej kobiet niż mężczyzn. To jedna z głównych przyczyn niepełnosprawności w wieku produkcyjnym według WHO. Mimo tak dużej częstości, choroba bywa bagatelizowana — w dużej mierze przez mity, które ją otaczają.

Dlaczego mity o migrenie są groźne?

Mity prowadzą do opóźnionej diagnozy, nieadekwatnego leczenia i niepotrzebnego cierpienia. Mogą skłaniać do nadużywania leków przeciwbólowych, unikania skutecznej profilaktyki, a nawet do ryzykownych decyzji (np. bagatelizowania objawów wymagających pilnej diagnostyki).

Poniżej rozbrajamy najpopularniejsze mity, pokazując co na ich temat mówi współczesna nauka.

Najczęstsze mity o migrenie i fakty

Mit 1: „Migrena to zwykły ból głowy.”

Fakty: Migrena to złożone zaburzenie neurobiologiczne obejmujące układ trójdzielno-naczyniowy, modulację bólu w pniu mózgu oraz szlaki neurozapalne. Ból jest tylko jednym z elementów napadu, często poprzedzanym prodromami (wzmożona senność, ziewanie, wahania nastroju, łaknienie) i kończącym się fazą „postdromu” (tzw. kac migrenowy).

Dlaczego to ważne: Skoro to choroba neurologiczna, wymaga strategii leczenia dopasowanej do mechanizmów choroby, nie zaś „standardowej tabletki na ból”.

Mit 2: „Migrena dotyczy tylko kobiet.”

Fakty: Choć kobiety chorują częściej (wpływ hormonów), migrena dotyczy również mężczyzn i dzieci. U mężczyzn bywa częściej niedodiagnozowana, m.in. z powodu stereotypów.

Wniosek: Płeć nie wyklucza migreny. Każdy, kto doświadcza typowych objawów, powinien zgłosić się do lekarza.

Mit 3: „Migrenę zawsze poprzedza aura.”

Fakty: Aura występuje u mniejszości chorych. Większość napadów migreny pojawia się bez aury. Brak aury nie wyklucza rozpoznania migreny.

Uwaga: Objawy aury są przemijające (zwykle 5–60 minut). Jeśli utrzymują się dłużej lub pojawiają się nowe, nieznane wcześniej objawy neurologiczne, potrzebna jest pilna ocena lekarska.

Mit 4: „Migrena to kwestia psychiki i stresu.”

Fakty: Migrena ma biologiczne podłoże, a stres jest tylko jednym z wielu wyzwalaczy. Sugerowanie, że to „wymyślona choroba”, jest krzywdzące i nieskuteczne terapeutycznie.

Co pomaga: Zarządzanie stresem jest wartościowe (sen, relaksacja, terapia poznawczo-behawioralna), ale zwykle wymaga uzupełnienia farmakoterapią lub innymi metodami profilaktyki.

Mit 5: „Migrenę wywołują wyłącznie naczynia krwionośne.”

Fakty: Dawna „naczyniowa teoria” jest uproszczeniem. Obecnie wiemy, że kluczową rolę odgrywają mechanizmy neuronalne i neurozapalenie, m.in. peptyd CGRP. To dlatego nowoczesne terapie celują właśnie w te szlaki.

Mit 6: „Kawa zawsze pomaga na migrenę” (albo: „kofeina jest zawsze szkodliwa”).

Fakty: Kofeina może doraźnie zmniejszyć ból u części osób, zwłaszcza we wczesnej fazie napadu i w połączeniu z lekami przeciwbólowymi. Jednocześnie nadmiar lub odstawienie kofeiny może wywoływać napady. Reakcja jest osobnicza.

Wskazówka: Utrzymuj stałą, umiarkowaną podaż kofeiny lub rozważ jej ograniczenie, jeśli obserwujesz związek z napadami. Dziennik objawów pomoże to ocenić.

Mit 7: „Czekolada, ser i czerwone wino to uniwersalne wyzwalacze migreny.”

Fakty: Nie ma listy pokarmów wywołujących napad u każdego chorego. U części osób czekolada czy wino mogą być wyzwalaczem, ale u innych nie. Co więcej, ochota na słodycze bywa objawem prodromu — wtedy to nie czekolada „wywołuje” atak, lecz pojawia się tuż przed nim.

Praktyka: Indywidualna identyfikacja wyzwalaczy (dziennik, aplikacja) jest skuteczniejsza niż restrykcyjne, uniwersalne diety eliminacyjne.

Mit 8: „Trzeba po prostu wziąć silniejszy lek przeciwbólowy.”

Fakty: Nadużywanie leków doraźnych (np. NLPZ, preparatów z kodeiną) może prowadzić do tzw. bólu głowy z nadużywania leków (MOH), który utrwala problem. W migrenie często skuteczniejsze i bezpieczniejsze jest wczesne zastosowanie leków specyficznych (np. tryptanów), a przy częstych napadach — leczenie profilaktyczne.

Wskazówka: Jeśli doraźne leki potrzebne są częściej niż 2–3 razy w tygodniu, porozmawiaj z lekarzem o zapobieganiu napadom.

Mit 9: „Nic się nie da zrobić — trzeba cierpieć.”

Fakty: W ostatnich latach pojawiły się przełomowe terapie: przeciwciała anty-CGRP, gepanty, toksyna botulinowa (w migrenie przewlekłej), neuromodulacja. W połączeniu z dobrą strategią doraźną i modyfikacją stylu życia można znacząco ograniczyć częstość i nasilenie napadów.

Mit 10: „Migrenę mają tylko dorośli — dzieci po prostu przesadzają.”

Fakty: Dzieci również chorują na migrenę, choć objawy mogą wyglądać inaczej (krótsze napady, obustronny ból, dominujące nudności, światłowstręt). Wczesne rozpoznanie pomaga uniknąć absencji szkolnej i pogorszenia jakości życia.

Mit 11: „Z migreny się wyrasta albo mija po ciąży.”

Fakty: U części osób napady słabną z wiekiem, a w ciąży (zwłaszcza w II–III trymestrze) migrena bywa łagodniejsza. Ale nie jest to reguła. U innych migrena utrzymuje się lub nasila, zwłaszcza w okresach wahań hormonalnych.

Mit 12: „Sport nasila migrenę — lepiej go unikać.”

Fakty: Intensywny wysiłek w trakcie napadu może nasilać ból, ale regularna, umiarkowana aktywność fizyczna między napadami zmniejsza ich częstość i poprawia sen oraz odporność na stres.

Mit 13: „Antykoncepcja hormonalna zawsze szkodzi przy migrenie.”

Fakty: Złożone tabletki antykoncepcyjne mogą zwiększać ryzyko udaru u kobiet z aurą migrenową, zwłaszcza przy dodatkowych czynnikach (palenie, nadciśnienie). U migreny bez aury decyzja jest indywidualna. Istnieją opcje progestagenne i niehormonalne. Wymaga to rozmowy z lekarzem.

Mit 14: „Migrena zawsze wymaga rezonansu magnetycznego.”

Fakty: W typowej migrenie, z prawidłowym badaniem neurologicznym i bez czerwonych flag, obrazowanie zwykle nie jest konieczne. Wykonuje się je przy nietypowym przebiegu, nowych objawach neurologicznych lub podejrzeniu innych przyczyn.

Mit 15: „Migrena uszkadza mózg.”

Fakty: Migrena nie oznacza postępującego „uszkadzania mózgu”. Istnieje niewielkie, ale istotne epidemiologicznie zwiększenie ryzyka udaru niedokrwiennego u osób z aurą oraz możliwe niespecyficzne zmiany w istocie białej w badaniach obrazowych — ich znaczenie kliniczne jest zazwyczaj niewielkie. Kontrola czynników ryzyka i właściwe leczenie są kluczowe.

Mit 16: „Światło i dźwięk to tylko wymówka.”

Fakty: Nadwrażliwość na światło (fotofobia) i dźwięk (fonofobia) to klasyczne objawy migreny, wynikające z neuronalnej nadpobudliwości. Odpowiednie warunki (przyciemnione pomieszczenie, cisza) realnie łagodzą napad.

Mit 17: „Naturalne metody wystarczą” albo „tylko leki działają”.

Fakty: Najlepsze efekty daje podejście łączone: edukacja, higiena snu, aktywność, unikanie indywidualnych wyzwalaczy, techniki relaksacyjne oraz właściwie dobrane leczenie doraźne i profilaktyczne. Skrajności rzadko są skuteczne.

Mit 18: „Migrena to nie powód do zwolnienia — przecież można pracować.”

Fakty: Migrena jest jedną z głównych przyczyn utraty produktywności. Silny napad często uniemożliwia pracę. Edukacja pracodawców i elastyczność (np. możliwość pracy z domu w trakcie postdromu) są elementem wsparcia osób z migreną.

Kiedy koniecznie iść do lekarza (czerwone flagi)

Większość migren nie wymaga pilnej diagnostyki obrazowej, ale w poniższych sytuacjach zgłoś się niezwłocznie do lekarza lub na SOR:

  • „Najsilniejszy ból głowy w życiu” o nagłym początku (minuty),
  • nowy ból głowy po 50. roku życia,
  • bóle głowy narastające w czasie lub zmieniające charakter,
  • gorączka, sztywność karku, wysypka, zaburzenia świadomości,
  • nowe objawy neurologiczne utrzymujące się ponad godzinę (niedowład, zaburzenia mowy, widzenia),
  • ból po urazie głowy,
  • ból wybudzający ze snu lub nasilający się przy kaszlu i wysiłku,
  • znaczne osłabienie odporności, choroby nowotworowe w wywiadzie, ciąża z nietypowymi objawami.

Co naprawdę pomaga: leczenie i profilaktyka migreny

Skuteczny plan obejmuje trzy filary: edukację, leczenie doraźne i profilaktykę.

Edukacja i styl życia

  • Regularny sen (stałe pory, 7–9 godzin),
  • regularne posiłki i nawodnienie,
  • umiarkowana aktywność fizyczna (np. 150 min/tyg.),
  • zarządzanie stresem (relaksacja, oddech, mindfulness, CBT),
  • monitorowanie wyzwalaczy i objawów (dziennik, aplikacja),
  • ergonomia pracy i przerwy od ekranów.

Leczenie doraźne napadu

Najskuteczniejsze jest wczesne podanie leku po rozpoczęciu napadu:

  • NLPZ/paracetamol — przy łagodnych napadach,
  • tryptany — leki specyficzne dla migreny przy umiarkowanych i silnych napadach,
  • leki przeciwwymiotne przy nudnościach/wymiotach,
  • nowe opcje (w krajach, gdzie dostępne): gepanty, ditany.

Uwaga: Nadużywanie doraźnych leków (zwykle >10–15 dni w miesiącu, zależnie od leku) może prowadzić do MOH. Strategię dobiera lekarz z uwzględnieniem chorób towarzyszących i bezpieczeństwa.

Profilaktyka (zapobieganie napadom)

Rozważa się, gdy napady są częste, ciężkie lub źle odpowiadają na leczenie doraźne. Opcje obejmują m.in.:

  • leki doustne (np. beta-adrenolityki, leki przeciwpadaczkowe, przeciwdepresyjne — dobór indywidualny),
  • toksynę botulinową typu A — w migrenie przewlekłej,
  • terapie ukierunkowane na CGRP (przeciwciała, gepanty),
  • neuromodulację (urządzenia przezskórne/przezczaszkowe) — tam, gdzie dostępne.

Wspólnie z lekarzem określa się cele (np. redukcja napadów o ≥50%), monitoruje efekty i działania niepożądane oraz co kilka miesięcy ocenia potrzebę kontynuacji.

FAQ: najczęstsze pytania o migrenę

Czy migrena to choroba na całe życie?

U części osób aktywność choroby maleje z wiekiem, ale migrena ma charakter nawrotowy. Dobra wiadomość: dzięki współczesnym metodom można znacząco ograniczyć jej wpływ na życie.

Czy każda migrena wymaga tomografii lub rezonansu?

Nie. Przy typowym obrazie i prawidłowym badaniu neurologicznym obrazowanie zwykle nie jest konieczne. Potrzebne jest przy czerwonych flagach lub nietypowym przebiegu.

Czy dieta leczy migrenę?

Nie ma jednej „diety na migrenę”. Regularność posiłków, nawodnienie i identyfikacja indywidualnych wyzwalaczy mają większe znaczenie niż restrykcyjne eliminacje.

Czy kofeina szkodzi przy migrenie?

Może zarówno pomagać, jak i szkodzić — zależy od osoby, dawki i regularności. Obserwuj swój organizm i wprowadzaj zmiany stopniowo.

Czy dziecko z migreną musi zostać w domu?

Przy silnym napadzie — tak, odpoczynek w ciemnym, cichym pokoju jest wskazany. Długofalowo celem jest ograniczenie napadów i normalne funkcjonowanie dzięki właściwej diagnozie i leczeniu.

Podsumowanie

Migrena to realna, częsta i obciążająca choroba neurologiczna. Mity — od „to zwykły ból głowy” po „nic nie działa” — utrudniają skuteczną pomoc. Tymczasem współczesna medycyna oferuje wiele narzędzi: od tryptanów i leków profilaktycznych po nowoczesne terapie celowane i neuromodulację. Połączenie edukacji, mądrego stylu życia i indywidualnie dobranego leczenia pozwala znacząco poprawić jakość życia.

Jeśli podejrzewasz u siebie migrenę, prowadzisz doraźne leczenie częściej niż 2–3 razy w tygodniu lub obserwujesz niepokojące, nowe objawy — skonsultuj się z lekarzem. Wspólnie możecie ułożyć plan, który działa.

Uwaga: Ten artykuł ma charakter edukacyjny i nie zastępuje porady medycznej. Decyzje dotyczące leczenia podejmuj razem z lekarzem, biorąc pod uwagę indywidualną sytuację zdrowotną.

Opublikowano:

Rozpocznij konsultację
Wybierz lek przechodząc do wyszukiwarki inny lek
Cena konsultacji: 59,00 zł
Rozpocznij konsultację
Wybierz lek przechodząc do wyszukiwarki inny lek
Cena konsultacji: 59,00 zł