Czym jest migrena?
Migrena to przewlekła choroba neurologiczna charakteryzująca się nawracającymi napadami bólu głowy, najczęściej o charakterze pulsującym, umiarkowanym lub silnym, zwykle jednostronnym. Często towarzyszą jej nudności lub wymioty, nadwrażliwość na światło i dźwięki, a czasem także zapachy. U części osób występuje aura migrenowa — przemijające objawy neurologiczne (np. migoczące plamy, zygzaki w polu widzenia, mrowienie), pojawiające się zwykle do godziny przed bólem.
Według szacunków migrena dotyka ok. 12–15% populacji, częściej kobiet niż mężczyzn. To jedna z głównych przyczyn niepełnosprawności w wieku produkcyjnym według WHO. Mimo tak dużej częstości, choroba bywa bagatelizowana — w dużej mierze przez mity, które ją otaczają.
Dlaczego mity o migrenie są groźne?
Mity prowadzą do opóźnionej diagnozy, nieadekwatnego leczenia i niepotrzebnego cierpienia. Mogą skłaniać do nadużywania leków przeciwbólowych, unikania skutecznej profilaktyki, a nawet do ryzykownych decyzji (np. bagatelizowania objawów wymagających pilnej diagnostyki).
Poniżej rozbrajamy najpopularniejsze mity, pokazując co na ich temat mówi współczesna nauka.
Najczęstsze mity o migrenie i fakty
Mit 1: „Migrena to zwykły ból głowy.”
Fakty: Migrena to złożone zaburzenie neurobiologiczne obejmujące układ trójdzielno-naczyniowy, modulację bólu w pniu mózgu oraz szlaki neurozapalne. Ból jest tylko jednym z elementów napadu, często poprzedzanym prodromami (wzmożona senność, ziewanie, wahania nastroju, łaknienie) i kończącym się fazą „postdromu” (tzw. kac migrenowy).
Dlaczego to ważne: Skoro to choroba neurologiczna, wymaga strategii leczenia dopasowanej do mechanizmów choroby, nie zaś „standardowej tabletki na ból”.
Mit 2: „Migrena dotyczy tylko kobiet.”
Fakty: Choć kobiety chorują częściej (wpływ hormonów), migrena dotyczy również mężczyzn i dzieci. U mężczyzn bywa częściej niedodiagnozowana, m.in. z powodu stereotypów.
Wniosek: Płeć nie wyklucza migreny. Każdy, kto doświadcza typowych objawów, powinien zgłosić się do lekarza.
Mit 3: „Migrenę zawsze poprzedza aura.”
Fakty: Aura występuje u mniejszości chorych. Większość napadów migreny pojawia się bez aury. Brak aury nie wyklucza rozpoznania migreny.
Uwaga: Objawy aury są przemijające (zwykle 5–60 minut). Jeśli utrzymują się dłużej lub pojawiają się nowe, nieznane wcześniej objawy neurologiczne, potrzebna jest pilna ocena lekarska.
Mit 4: „Migrena to kwestia psychiki i stresu.”
Fakty: Migrena ma biologiczne podłoże, a stres jest tylko jednym z wielu wyzwalaczy. Sugerowanie, że to „wymyślona choroba”, jest krzywdzące i nieskuteczne terapeutycznie.
Co pomaga: Zarządzanie stresem jest wartościowe (sen, relaksacja, terapia poznawczo-behawioralna), ale zwykle wymaga uzupełnienia farmakoterapią lub innymi metodami profilaktyki.
Mit 5: „Migrenę wywołują wyłącznie naczynia krwionośne.”
Fakty: Dawna „naczyniowa teoria” jest uproszczeniem. Obecnie wiemy, że kluczową rolę odgrywają mechanizmy neuronalne i neurozapalenie, m.in. peptyd CGRP. To dlatego nowoczesne terapie celują właśnie w te szlaki.
Mit 6: „Kawa zawsze pomaga na migrenę” (albo: „kofeina jest zawsze szkodliwa”).
Fakty: Kofeina może doraźnie zmniejszyć ból u części osób, zwłaszcza we wczesnej fazie napadu i w połączeniu z lekami przeciwbólowymi. Jednocześnie nadmiar lub odstawienie kofeiny może wywoływać napady. Reakcja jest osobnicza.
Wskazówka: Utrzymuj stałą, umiarkowaną podaż kofeiny lub rozważ jej ograniczenie, jeśli obserwujesz związek z napadami. Dziennik objawów pomoże to ocenić.
Mit 7: „Czekolada, ser i czerwone wino to uniwersalne wyzwalacze migreny.”
Fakty: Nie ma listy pokarmów wywołujących napad u każdego chorego. U części osób czekolada czy wino mogą być wyzwalaczem, ale u innych nie. Co więcej, ochota na słodycze bywa objawem prodromu — wtedy to nie czekolada „wywołuje” atak, lecz pojawia się tuż przed nim.
Praktyka: Indywidualna identyfikacja wyzwalaczy (dziennik, aplikacja) jest skuteczniejsza niż restrykcyjne, uniwersalne diety eliminacyjne.
Mit 8: „Trzeba po prostu wziąć silniejszy lek przeciwbólowy.”
Fakty: Nadużywanie leków doraźnych (np. NLPZ, preparatów z kodeiną) może prowadzić do tzw. bólu głowy z nadużywania leków (MOH), który utrwala problem. W migrenie często skuteczniejsze i bezpieczniejsze jest wczesne zastosowanie leków specyficznych (np. tryptanów), a przy częstych napadach — leczenie profilaktyczne.
Wskazówka: Jeśli doraźne leki potrzebne są częściej niż 2–3 razy w tygodniu, porozmawiaj z lekarzem o zapobieganiu napadom.
Mit 9: „Nic się nie da zrobić — trzeba cierpieć.”
Fakty: W ostatnich latach pojawiły się przełomowe terapie: przeciwciała anty-CGRP, gepanty, toksyna botulinowa (w migrenie przewlekłej), neuromodulacja. W połączeniu z dobrą strategią doraźną i modyfikacją stylu życia można znacząco ograniczyć częstość i nasilenie napadów.
Mit 10: „Migrenę mają tylko dorośli — dzieci po prostu przesadzają.”
Fakty: Dzieci również chorują na migrenę, choć objawy mogą wyglądać inaczej (krótsze napady, obustronny ból, dominujące nudności, światłowstręt). Wczesne rozpoznanie pomaga uniknąć absencji szkolnej i pogorszenia jakości życia.
Mit 11: „Z migreny się wyrasta albo mija po ciąży.”
Fakty: U części osób napady słabną z wiekiem, a w ciąży (zwłaszcza w II–III trymestrze) migrena bywa łagodniejsza. Ale nie jest to reguła. U innych migrena utrzymuje się lub nasila, zwłaszcza w okresach wahań hormonalnych.
Mit 12: „Sport nasila migrenę — lepiej go unikać.”
Fakty: Intensywny wysiłek w trakcie napadu może nasilać ból, ale regularna, umiarkowana aktywność fizyczna między napadami zmniejsza ich częstość i poprawia sen oraz odporność na stres.
Mit 13: „Antykoncepcja hormonalna zawsze szkodzi przy migrenie.”
Fakty: Złożone tabletki antykoncepcyjne mogą zwiększać ryzyko udaru u kobiet z aurą migrenową, zwłaszcza przy dodatkowych czynnikach (palenie, nadciśnienie). U migreny bez aury decyzja jest indywidualna. Istnieją opcje progestagenne i niehormonalne. Wymaga to rozmowy z lekarzem.
Mit 14: „Migrena zawsze wymaga rezonansu magnetycznego.”
Fakty: W typowej migrenie, z prawidłowym badaniem neurologicznym i bez czerwonych flag, obrazowanie zwykle nie jest konieczne. Wykonuje się je przy nietypowym przebiegu, nowych objawach neurologicznych lub podejrzeniu innych przyczyn.
Mit 15: „Migrena uszkadza mózg.”
Fakty: Migrena nie oznacza postępującego „uszkadzania mózgu”. Istnieje niewielkie, ale istotne epidemiologicznie zwiększenie ryzyka udaru niedokrwiennego u osób z aurą oraz możliwe niespecyficzne zmiany w istocie białej w badaniach obrazowych — ich znaczenie kliniczne jest zazwyczaj niewielkie. Kontrola czynników ryzyka i właściwe leczenie są kluczowe.
Mit 16: „Światło i dźwięk to tylko wymówka.”
Fakty: Nadwrażliwość na światło (fotofobia) i dźwięk (fonofobia) to klasyczne objawy migreny, wynikające z neuronalnej nadpobudliwości. Odpowiednie warunki (przyciemnione pomieszczenie, cisza) realnie łagodzą napad.
Mit 17: „Naturalne metody wystarczą” albo „tylko leki działają”.
Fakty: Najlepsze efekty daje podejście łączone: edukacja, higiena snu, aktywność, unikanie indywidualnych wyzwalaczy, techniki relaksacyjne oraz właściwie dobrane leczenie doraźne i profilaktyczne. Skrajności rzadko są skuteczne.
Mit 18: „Migrena to nie powód do zwolnienia — przecież można pracować.”
Fakty: Migrena jest jedną z głównych przyczyn utraty produktywności. Silny napad często uniemożliwia pracę. Edukacja pracodawców i elastyczność (np. możliwość pracy z domu w trakcie postdromu) są elementem wsparcia osób z migreną.
Kiedy koniecznie iść do lekarza (czerwone flagi)
Większość migren nie wymaga pilnej diagnostyki obrazowej, ale w poniższych sytuacjach zgłoś się niezwłocznie do lekarza lub na SOR:
- „Najsilniejszy ból głowy w życiu” o nagłym początku (minuty),
- nowy ból głowy po 50. roku życia,
- bóle głowy narastające w czasie lub zmieniające charakter,
- gorączka, sztywność karku, wysypka, zaburzenia świadomości,
- nowe objawy neurologiczne utrzymujące się ponad godzinę (niedowład, zaburzenia mowy, widzenia),
- ból po urazie głowy,
- ból wybudzający ze snu lub nasilający się przy kaszlu i wysiłku,
- znaczne osłabienie odporności, choroby nowotworowe w wywiadzie, ciąża z nietypowymi objawami.
Co naprawdę pomaga: leczenie i profilaktyka migreny
Skuteczny plan obejmuje trzy filary: edukację, leczenie doraźne i profilaktykę.
Edukacja i styl życia
- Regularny sen (stałe pory, 7–9 godzin),
- regularne posiłki i nawodnienie,
- umiarkowana aktywność fizyczna (np. 150 min/tyg.),
- zarządzanie stresem (relaksacja, oddech, mindfulness, CBT),
- monitorowanie wyzwalaczy i objawów (dziennik, aplikacja),
- ergonomia pracy i przerwy od ekranów.
Leczenie doraźne napadu
Najskuteczniejsze jest wczesne podanie leku po rozpoczęciu napadu:
- NLPZ/paracetamol — przy łagodnych napadach,
- tryptany — leki specyficzne dla migreny przy umiarkowanych i silnych napadach,
- leki przeciwwymiotne przy nudnościach/wymiotach,
- nowe opcje (w krajach, gdzie dostępne): gepanty, ditany.
Uwaga: Nadużywanie doraźnych leków (zwykle >10–15 dni w miesiącu, zależnie od leku) może prowadzić do MOH. Strategię dobiera lekarz z uwzględnieniem chorób towarzyszących i bezpieczeństwa.
Profilaktyka (zapobieganie napadom)
Rozważa się, gdy napady są częste, ciężkie lub źle odpowiadają na leczenie doraźne. Opcje obejmują m.in.:
- leki doustne (np. beta-adrenolityki, leki przeciwpadaczkowe, przeciwdepresyjne — dobór indywidualny),
- toksynę botulinową typu A — w migrenie przewlekłej,
- terapie ukierunkowane na CGRP (przeciwciała, gepanty),
- neuromodulację (urządzenia przezskórne/przezczaszkowe) — tam, gdzie dostępne.
Wspólnie z lekarzem określa się cele (np. redukcja napadów o ≥50%), monitoruje efekty i działania niepożądane oraz co kilka miesięcy ocenia potrzebę kontynuacji.
FAQ: najczęstsze pytania o migrenę
Czy migrena to choroba na całe życie?
U części osób aktywność choroby maleje z wiekiem, ale migrena ma charakter nawrotowy. Dobra wiadomość: dzięki współczesnym metodom można znacząco ograniczyć jej wpływ na życie.
Czy każda migrena wymaga tomografii lub rezonansu?
Nie. Przy typowym obrazie i prawidłowym badaniu neurologicznym obrazowanie zwykle nie jest konieczne. Potrzebne jest przy czerwonych flagach lub nietypowym przebiegu.
Czy dieta leczy migrenę?
Nie ma jednej „diety na migrenę”. Regularność posiłków, nawodnienie i identyfikacja indywidualnych wyzwalaczy mają większe znaczenie niż restrykcyjne eliminacje.
Czy kofeina szkodzi przy migrenie?
Może zarówno pomagać, jak i szkodzić — zależy od osoby, dawki i regularności. Obserwuj swój organizm i wprowadzaj zmiany stopniowo.
Czy dziecko z migreną musi zostać w domu?
Przy silnym napadzie — tak, odpoczynek w ciemnym, cichym pokoju jest wskazany. Długofalowo celem jest ograniczenie napadów i normalne funkcjonowanie dzięki właściwej diagnozie i leczeniu.
Podsumowanie
Migrena to realna, częsta i obciążająca choroba neurologiczna. Mity — od „to zwykły ból głowy” po „nic nie działa” — utrudniają skuteczną pomoc. Tymczasem współczesna medycyna oferuje wiele narzędzi: od tryptanów i leków profilaktycznych po nowoczesne terapie celowane i neuromodulację. Połączenie edukacji, mądrego stylu życia i indywidualnie dobranego leczenia pozwala znacząco poprawić jakość życia.
Jeśli podejrzewasz u siebie migrenę, prowadzisz doraźne leczenie częściej niż 2–3 razy w tygodniu lub obserwujesz niepokojące, nowe objawy — skonsultuj się z lekarzem. Wspólnie możecie ułożyć plan, który działa.
Uwaga: Ten artykuł ma charakter edukacyjny i nie zastępuje porady medycznej. Decyzje dotyczące leczenia podejmuj razem z lekarzem, biorąc pod uwagę indywidualną sytuację zdrowotną.